Enbiya Suresi 27. Ayet

Enbiya Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, genel olarak peygamberlerin mesajlarından, insanlığın uyarılmasından ve ahiret inancının öneminden bahsetmektedir. Bu surede, özellikle peygamberlerin ve onların görevlerinin önemi vurgulanmaktadır. Ayet 27, Allah’ın emirlerine itaat eden varlıkların özelliklerini belirtmektedir. Ayetin bağlamında, Allah'ın emirleri doğrultusunda hareket edenlerin, Allah'tan önce söz almadıkları ve sadece O’nun iradesiyle iş yaptıkları ifade edilmektedir. Bu durum, Allah’a olan teslimiyetin ve O’nun otoritesine saygının bir göstergesidir. Söz konusu ayet, insanların ve varlıkların mutlak bir şekilde Allah’ın iradesine tabi olduklarını anlatırken, aynı zamanda bu varlıkların görevlerini yerine getirmekteki titizliklerini de gözler önüne sermektedir. Enbiya Suresi, inanç ve tevhid konularını işlerken, aynı zamanda toplumda adaletin sağlanması, ahlaki değerlerin korunması ve Allah’a olan güvenin pekiştirilmesi gibi hususları da ele almaktadır. Bu açıdan bakıldığında, ayetin teması ve içeriği, Kur’an’ın genel mesajıyla uyumlu bir bütünlük oluşturmaktadır.

Ayette, "لا" kelimesi olumsuzluk ifade ederken, "قَبْلَ" kelimesi zaman zarfıyla birlikte kullanılarak, emirden önce söz söylemenin mümkün olmadığını vurgulamaktadır. Ayrıca, "يَعْمَلُونَ" kelimesi, mücerred fiil formunda olup, fiilin sürekli yapıldığını gösterir.

Bu kelimeler, Kur’an'da sıkça kullanılan terimlerdir. 'أَمْر' (Emir) kelimesi, Allah'ın iradesini ve emirlerini ifade ederken, 'كَلَامٌ' (Söz) kelimesi, iletişimi ve ifadeyi simgeler. 'يَعْمَلُونَ' (İş yaparlar) ise faaliyet ve eylem anlamında bir zorunluluk ortaya koyar. Bu kelimeler, Allah'a itaati ve onun emirleri doğrultusunda hareket etmeyi vurguladıkları için sıklıkla kullanılmaktadır.