Enbiya Suresi 77. Ayet

Enbiya Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir sure olarak, peygamberlerin hayatlarına, onlara gelen vahiylere ve toplumların bu vahiylere karşı tutumlarına dair hikayeler içermektedir. Bu surede, genel olarak Allah'ın varlığının ve birliğinin delilleri sunulmakta, peygamberlerin gönderiliş sebep ve amaçları üzerinde durulmaktadır. Ayet 77, Nuh peygamberin kavmiyle ilgili bir olayı anlatmaktadır. Nuh'un toplumu, kendisine gelen ayetleri yalanlayan bir topluluk olarak tanımlanmaktadır. Bu topluluğa karşı Nuh'a yardım edilmesi, onların inkârlarının sonucunu temsil etmekte ve Allah'ın adaletinin bir yansıması olarak görülmektedir. Bu bağlamda Nuh'un kavmi, ahlaki ve sosyal açıdan bozulmuş bir durumda olarak tanımlanmakta ve bu yüzden suda boğulmalarıyla sonuçlanan bir durumla karşılaşmaları söz konusu olmaktadır. Nuh'un hikayesi, inançsızlık ve inkârın sonuçları üzerine bir uyarı niteliğindedir. Ayet, Nuh'un bu topluma karşı mücadelesini, kavmin kötü karakterini ve Allah'ın onlara verdiği cezanın ciddiyetini vurgulamaktadır. Bu nedenle, ayet sadece tarihsel bir olayı değil, aynı zamanda evrensel bir mesajı da içermektedir.

Ayet, birkaç önemli tecvid kuralını içermektedir. Örneğin, 'وَقَدْ' kelimesindeki 'و' harfi, kendisinden sonraki harf ile idgam yapılması gereken bir durumu ifade edebilir. Ayrıca, ayette geçen 'أَنَا' kelimesinde med harfi bulunmakta, bu nedenle uzatma kuralı uygulanmaktadır.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an genelinde sıkça kullanılan kelimelerdir. 'آياتنا' (ayetlerimiz), Allah'ın gönderdiği mesajların önemini vurgulamakta ve bu mesajların inkâr edilmesi, toplulukların başına gelen felaketleri işaret etmektedir. 'كذّب' (yalanlamak), inançsızlık ve inkâr temasını ön plana çıkarmakta, bu durumların sonuçlarını gözler önüne sermektedir. 'قوم' (toplum) kelimesi ise insan topluluklarının sosyal yapısını ifade etmekte, bu bağlamda Nuh'un kavminin kötü karakterini ve sonuçlarını belirtmektedir.