Enbiya Suresi 96. Ayet

Enbiya Suresi, birçok peygamberin ve onların kavimlerinin hikayelerine yer veren ve Mekke döneminde inen bir suredir. Bu sure, Allah'ın varlığına ve birliğine dair kanıtlar sunarken, peygamberlerin gönderilişini ve toplumların inkarları sonucu yaşadıkları felaketleri anlatmaktadır. 96. ayet, kıyamet alametleri arasında yer alan Ye'cûc ve Me'cûc'un (Gog ve Magog) açılmasını ifade etmektedir. Bu kavimlerin, kıyamet günü yeryüzüne akın edeceği ve insanları zor duruma sokacağına dair bir uyarı niteliği taşımaktadır. Ayet, özellikle kıyamet ile ilgili son zamanlarda yaşanacak olaylara dikkat çekerken, insanları bu durumlar karşısında nasıl bir tavır almaları gerektiği konusunda düşünmeye sevk eder. Enbiya Suresi, bu anlamda, tüm insanların dikkatini çekmeyi amaçlayan önemli bir mesaj taşımaktadır.

Ayet, tecvid açısından bazı önemli kurallar içermektedir. Örneğin, "يَأْجُوجَ" (Ye'cûc) kelimesindeki idgam uygulaması, Arapça'da sıklıkla rastlanan bir durumdur. Ayrıca, kelimeler arasında med harfleri yer almakta, bu da okuma sırasında uzatma yapılacağını göstermektedir.

Ayet içinde geçen "يَأْجُوجَ" ve "مَأْجُوجَ" kelimeleri, kıyamet ile ilgili anlatılarda önemli bir yer tutmaktadır. Bu kelimeler, özellikle kıyamet alametlerini ve insanlara yönelik uyarıları içeren ayetlerde sıkça geçmektedir. "فَتَحَ" kelimesi ise olayların gelişimini belirtmesi açısından önemli bir rol oynamaktadır. "كُلَّ" kelimesi, her bir tepeyi vurgulamakta ve olayın kapsamını genişletmektedir. "تَلٍّ" ise fiziksel mekânı tanımlayarak, olayın görselliğini artırmaktadır.