Enfâl Sûresi 12. Ayet

Enfâl Suresi, genellikle savaş, ganimet ve müminlerin birlikteliği temalarını işlemektedir. Mekke döneminde inmiş olan bu sure, Müslümanların Bedir Savaşı'ndan sonra karşılaştıkları zorluklar ve bu zorluklarla başa çıkma yöntemleri üzerine yoğunlaşır. Ayet 12, özellikle bir savaş anında Allah'ın meleklerine gelen vahyi ifade eder. Bu vahiy, inananları destekleme ve kafirlerin yüreklerine korku salma konusundadır. Burada, Allah'ın yardımı ve destekleyici gücünün müminlere olduğu vurgulanır. Suredeki bu ayet, imanın gücünü ve Allah'ın otoritesini ön plana çıkararak, insanları cesarete ve sebat etmeye teşvik eder. Ayetin geçtiği Enfâl Suresi, Bedir Savaşı sonrası dönemin ruhunu ve Müslümanların karşılaştıkları meydan okumaları ele alır. Bu sure, savaşın manevi ve ahlaki boyutlarına dikkat çekerek, müminlerin kendilerini korumaları ve imanlarıyla dimdik durmaları gerektiği mesajını vermektedir. Dolayısıyla, bu ayet, yalnızca bir savaş talimatı değil, aynı zamanda iman edenlerin moralini yükselten bir destek ve cesaret kaynağıdır.

Ayet, çeşitli tecvid kurallarını içermektedir. Örneğin, idgam ve med kuralları mevcuttur. 'قَلْب' kelimesinde mim harfi med ile uzatılma yapılırken, 'مَلَائِكَة' kelimesindeki 'م' harfi 'ل' harfi ile idgam yapılır.

Bu kelimelerin sık kullanımı, Kur'an'da inanç, ahlak ve savaş gibi önemli temaların sürekli olarak vurgulanması ile bağlantılıdır. Özellikle 'Rab' ve 'Melek' kelimeleri, Allah'ın varlığını ve destekleyici güçlerini ifade ederken; 'Kafir' kelimesi, inkarcılığı ve ona karşı duruşu simgeler. Savaş ile ilgili fiillerin sık kullanılması, İslam'ın ilk dönemlerindeki savaşlar ve mücadelelerle ilgili olduğundan bu kelimeler sıkça geçmektedir.