Fatır Suresi 14. Ayet

Fatır Suresi, Mekke döneminde inen bir suredir ve genel olarak Allah'ın varlığı, birliği ve yarattığı evrendeki kudretinin delilleri üzerinde durur. Sura, insanlara ve yaratılmış olanlara dair çeşitli öğütler ve hatırlatmalarda bulunarak, doğru yolda olmaları için çağrıda bulunur. 14. ayeti, özellikle insanların kendilerine dua ettikleri putların, bu dua ve çağrılara nasıl bir yanıt veremeyeceklerini ifade etmektedir. Bu ayet, Allah dışında bir varlığa güvenmenin boşuna olduğunu vurgularken, öte yandan kıyamet gününde insanların bu ortak koşma eylemlerinin sonuçlarıyla yüzleşeceklerini belirtmektedir. Ayet, insanların ibadet ettikleri putların, kendilerine yönelik yaptıkları çağrılara duyarsız kalacağını ve bu durumun kıyamette de geçerli olacağını ifade etmektedir. Mekke dönemi, inançsızlık ve şirk içindeki toplumlarla dolu bir dönemdir ve bu tür ayetler, inkarcıların gerçekleri anlamalarını sağlamak amacıyla indirilmiştir. Böylece insanlar, yalnızca Allah'a yönelmeleri gerektiği mesajını alırlar.

Ayet içinde geçen ve tecvid kurallarına uygun olarak dikkat edilmesi gereken bazı kelimeler vardır. Örneğin, 'يَسْمَعُونَ' kelimesinde med cezir kuralı ile uzatma yapılabilir. Ayrıca, 'إِنْ أَسْتَجِيبُوا' kelimesindeki 'ن' harfi, bir idgam durumuyla bitişik okunabilir.

Ayet içinde geçen 'يَسْمَعُونَ', 'إِنْ أَسْتَجِيبُوا', ve 'إِنْكَرُوا' kelimeleri Kur’an’da belirgin şekilde sık kullanılan kelimelerdir. Bu kelimeler, insanların inançsızlığı, ibadet edilen varlıkların etkisizliği ve kıyamet günündeki inkâr konularında önemli bir anlam taşımaktadır. Bu kelimelerin tekrarı, Allah’ın birliğini ve kendisi dışında ibadet edilen varlıkların boşluğunu vurgulamak amacıyla bilinçli bir tercih ile kullanıldığını göstermektedir.