Fetih Suresi 23. Ayet

Fetih Suresi, İslam toplumunun tarihi bir zaferi olan Hudeybiye Antlaşması'nın ardından inmiş olan bir Mekki suredir. Bu surenin genel içeriği, müminlerin Allah’ın vaadi doğrultusunda elde edeceği zaferler ve bu zaferlerin ardındaki ilahi irade üzerine kuruludur. Ayet 23, Allah'ın değişmez yasaları ve insanlık tarihindeki sabit durumlar üzerinde durarak, bu yasaların insan hayatını nasıl etkilediğini vurgular. Ayetin bağlamı, inananların geçmişteki olaylardan ders alarak, Allah’ın belirlediği yolda ilerlemeleri gerektiği mesajını taşır. Fetih Suresi, müminlere moral vermek, onları cesaretlendirmek ve güçlü bir topluluk olma bilincini pekiştirmek amacıyla kaleme alınmıştır. Bu sure, Mekke döneminde inmiş olup, müslümanların toplum içerisinde yaşadığı zorlukları ve bu zorluklara karşı birlik olmanın önemini vurgulayan bir metin olarak da dikkat çeker. Ayet, Allah’ın koymuş olduğu kanunlar ve bunların değişmezliği üzerine odaklanarak, müminleri tarih boyunca değişmeyen ilahi düzenle bilgilendirir. Bu bağlamda, ayet, geçmişteki olayların ve Allah’ın iradesinin günümüzde de geçerliliğini koruduğunu ifade eder.

Ayetin özellikle vurguladığı kelimeler arasında 'kanun', 'değişiklik' ve 'önce' kelimeleri öne çıkmaktadır. Bu kelimeler, ayetin ana temasını oluşturmakta ve ilahi yasaların sürekliliğini ifade etmektedir. Ayetteki tecvid kurallarından biri, 'idgam' (örneğin, 'لاَ تَغْيِيرَ' ifadesindeki 'تَ' ve 'غ' harfleri arasında) ve 'med' (uzatma) kurallarının uygulanmasıdır.

Ayet içinde geçen kelimelerin Kur'an'da toplam geçiş sayıları, bu kavramların önemini bir kez daha ortaya koymaktadır. 'Kanun' terimi, ilahi düzenin ve yasaların sürekliliğini ifade ettiği için sıkça kullanılmakta; 'değişiklik' kelimesi ise bu düzenin ne kadar sabit olduğunu vurgulamak amacıyla yer almakta. 'Önce' kelimesi, geçmişteki olayların günümüzdeki karşılıklarını anlamak açısından önemlidir. Bu kelimeler, insanların Allah’ın koyduğu düzeni ve bu düzenin ne denli değişmez olduğunu kavramalarına yardımcı olmaktadır.