Furkan Suresi 5. Ayet

Furkan Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve Kur'an-ı Kerim'in 25. sırasındadır. Bu surede, Allah'ın birliğine dair deliller, peygamberlerin görevleri, ahiret hayatı ve İslam'a karşı çıkanların tutumları gibi konular işlenmektedir. Ayet 5, müşriklerin Kur'an'a yönelik eleştirilerini yansıtan bir ifade içerir. Müşrikler, Kur'an'ın ilahi bir vahiy değil, kendilerine öğretilen eski masallar ve efsaneler olduğunu iddia ederler. Bu ayet, onların Kur'an'a karşı tutumlarını ve karşılaştıkları vahyi anlama eksikliklerini gözler önüne sermektedir. Ayetin içeriği, onların Kur'an’ı yadsıma çabalarını ve bu yadsımanın altında yatan zihinsel süreçleri anlamak açısından önemlidir. Dönemin sosyal ve kültürel bağlamında, Arap toplumunun köklü bir gelenek ve mitolojiye sahip olduğu, bu nedenle yeni bir mesajı kabul etmede zorlandıkları anlaşılabilir. Bu bağlamda, ayet, sadece bir eleştiri değil, aynı zamanda insanın yenilikle olan ilişkisini de irdelemektedir. Kur'an'ın, geçmişteki mitlerden ve masallardan bağımsız olarak, tevhid inancı ve ahlaki değerleri ön plana çıkaran bir mesaj taşıdığı da gözlemlenebilir. Müşriklerin bu eleştirisine verilen cevap ise, Kur'an'ın kendine özgü bir dil ve üslup ile insanları doğruya yönlendirmek için geldiğidir.

Ayet, Arapça dilbilgisi açısından bazı temel kuralları barındırmaktadır. Örneğin, 'يُقْرَأُ' kelimesinde 'med' uygulanmakta olup, bu kelimenin okunuşunda uzatma bulunmaktadır. Ayrıca, 'يَكْتُبُ' kelimesi, fiil kökünden türemiş bir isimdir ve yazma eylemini ifade etmektedir.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça karşılaşılan terimlerdir. 'مَسَائِلُ' kelimesi, geçmiş hikaye ve masalların aktarılması ile ilgili bağlamlarda kullanılırken, 'يَكْتُبُ' kelimesi, bilgi aktarımını veya yazma eylemini simgeler. 'يُقْرَأُ' ise okuma eylemini ifade eder. Bu kelimelerin tekrar eden kullanımları, Kur'an'ın bilgi aktarımına ve maneviyatın paylaşımına olan vurgusunu yansıtmaktadır.