Gaşiye Suresi 17. Ayet

Gaşiye Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir sure olarak, genel itibarıyla ahiret gününe, yaratılışa ve insanların Allah'a olan inançlarına dair mesajlar içermektedir. Bu sure, insanları düşünmeye ve yaratılışın delillerini dikkate almaya teşvik eder. 17. ayetinde ise deveye dikkat çekilerek, bu hayvanın yaratılışının ne derece muazzam olduğu vurgulanmaktadır. İnsanların etrafındaki doğa olaylarını ve yaratılışına dair muhteşem örnekleri görmezden gelmeleri, onların inançlarını sorgulamalarına ve Allah’ın kudretini anlamalarına engel olur. Ayette, develerin nasıl yaratıldığını sorgulayan bir ifadeye yer verilmesi, insanları daha derin düşünmeye ve hayret etmeye yönlendirmektedir. Bu bağlamda ayet, insanların yaratılış ve evrenin düzeni konusundaki bilgisizliklerini eleştiren bir ton taşır. Ayrıca, deve gibi gündelik yaşamda önemli bir yere sahip olan hayvanların bile birer ibret vesilesi olarak göz önünde bulundurulması gerektiği mesajı da verilmektedir. Bu sure, inananların ahireti hatırlaması ve dünya hayatının geçici doğasının farkında olmaları yönünde güçlü bir hatırlatmada bulunur.

Ayetteki temel tecvid kuralları arasında, "بَكْرَةَ" kelimesinde med kuralı uygulanmaktadır. Ayrıca, bazı kelimelerde idgam kuralı da gözlemlenmektedir.

Ayet içinde geçen kelimelerin Kur'an'da toplam kullanım sayıları, bu kavramların önemini ve tekrar eden vurgularını göstermektedir. "بَكْرَةَ" kelimesinin sıkça geçmesi, deve gibi hayvanların insanlar için ne kadar önemli olduğunu gösterirken, "خَلَقَ" kelimesinin yüksek sayıda geçişi, yaratılışa dikkat çekme temasının Kur'an'da ne denli merkezi bir yer tuttuğunun altını çizer. "يَنظُرُونَ" kelimesinin geçiş sayısı ise, insanların çevrelerindeki yaratılmışlara bakma ve düşünme çağrısının ne kadar sık tekrarlandığını göstermektedir.