İnsan Suresi 10. Ayet

İnsan Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir sure olup, insanın yaratılışından ve onun Allah'a olan sorumluluklarından bahseder. Bu sure, insanın hayatının anlamı, imtihanı ve nihayetinde karşılaşacağı sonuçlarla ilgili derin temalar içermektedir. Ayet, insanların Allah’a karşı duyduğu korkunun nedenini açıklamaktadır. Korkunun kaynağı, belirli bir günün zorluğuna işaret etmektedir. Bu bağlamda 'zor gün' ifadesi, kıyamet günü gibi zor bir durumu temsil eder. Ayet, insanın bu zor günde Rabbine duyduğu korku ve endişeyi dile getirir. İnsanın zayıflığı, acziyetinin farkında olması ve bu nedenle Allah'a sığınması gerektiği vurgulanmaktadır. Bu tür temalar, Mekki surelerde sıkça görülen bir anlatımdır ve insanın yaratılış, ibadet ve ahlaki sorumlulukları ile ilgili derin anlamlar taşımaktadır.

Ayetin tecvid açısından dikkat çeken noktaları arasında idgam ve med kuralları bulunmaktadır. Bazı kelimeler arasında med uygulamaları görülebilir.

Ayet içinde geçen kelimelerin Kur'an'daki geçiş sayıları, bu kelimelerin tekrarı ile ilgili önemli bir bağlam sunmaktadır. 'Rabbimiz' kelimesi sıkça geçmekte, bu da Allah'a olan bağlılığın ve O'na yönelmenin önemini vurgulamaktadır. 'Gün' kelimesi ise, kıyamet veya zor günler bağlamında sıkça kullanılması nedeniyle, insanoğlunun bu gibi durumlarla yüzleşme gereğini hatırlatmaktadır. 'Korku' kelimesi ise, insanın Allah'a karşı olan duruşunu yansıtır ve bu sıklıkla geçişi, insanların bu korkunun farkında olduğunu göstermektedir.