İsra Suresi 89. Ayet

İsrâ Suresi, Mekke döneminde inen bir sure olup, genel olarak insanın yaratılışı, Allah’ın kudreti, peygamberlik, ahiret gibi konuları ele alır. Bu surede, insanlara yönelik çeşitli örnekler verilerek, onların akıl ve düşünme kapasiteleri ön planda tutulur. 89. ayet, bu bağlamda, Kur'an'ın insanların anlayabileceği biçimde çeşitli misalleri sunduğunu, fakat buna rağmen insanların çoğunun bu misallere karşı kayıtsız kaldığını ve inkârda ısrar ettiklerini belirtmektedir. Ayet, Kur'an'ın öğretici ve örnekler üzerinden bilgi verme yönteminin etkisini vurgularken, aynı zamanda insanlar arasındaki farklı tepkilere de dikkat çeker. Bu sure, genel olarak insanın dünya üzerindeki sorumluluğunu ve ahlaki değerlerin önemini işlerken, ayetin de bu temalarla bağlantılı olduğu görülebilir. İsrâ Suresi, toplumsal ve bireysel sorumlulukları hatırlatırken, aynı zamanda varoluşsal sorgulamaları da teşvik etmektedir. Ayet, insan geri dönüşleri üzerine bir eleştiri niteliği taşımaktadır ve burada insanların kur'an'daki örneklere karşı duyarsızlığına göndermede bulunulmaktadır.

Ayet içindeki bazı kelimelerde idgam ve med gibi tecvid kuralları bulunmaktadır. Özellikle 'النَّاس' kelimesindeki nun harfi, takip eden elif harfi ile idgam (kapatma) yapar.

Kur'an'da 'قرآن' kelimesinin sık kullanılması, bu kitabın merkezi bir konumda olduğunu ve ibret alınacak bir kaynak olarak önemini vurgular. 'مثل' kelimesi, Kur'an'daki öğretme yönteminin bir parçası olup, örneklerin sunulmasının önemini ifade eder. 'الناس' kelimesi ise insanları hedef alan mesajların yaygınlığını ve evrenselliğini göstermektedir. Bu kelimelerin sıklığı, Kur'an'ın hitap ettiği kitleyi ve konuları anlamak açısından kritik bir rol oynamaktadır.