Kıyamet Suresi 3. Ayet

Kıyamet Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak insanların ahiret hayatına, dirilişe ve kıyamet gününe dair konuları ele alır. Ayet, insanın kendi varoluşuna ve ölümden sonraki hayata dair cehaletini sorgulayan bir ifade içermektedir. Bu surede, insanın yeniden dirilişi ve ölülerin toplanması konuları üzerinde durularak, insanların bu konuda ne kadar yanıldıkları vurgulanır. Ayet, insanın kemiklerini ve bedeniyle ilgili yaşadığı yanılgıları sorgulamakta ve bunun imanı gereği olan bir gerçek olduğunu öne çıkarmaktadır. Kıyamet Suresi, özellikle kıyametin meydana geleceği gün ve o günün getireceği sonuçlar hakkında önemli bilgiler sunarak, insanları düşünmeye ve kendilerini sorgulamaya yönlendirir. Bu sure, inananlar için bir uyarı ve hatırlatma niteliği taşırken, inkâr edenler için de bir sorgulama ve düşünme vesilesidir. Mekke dönemi bağlamında inmiş olan bu ayetler, muhataplarının bu gerçeklere dikkat etmesini sağlamak amacıyla kaleme alınmıştır.

Ayetin içinde bazı temel tecvid kuralları öne çıkmaktadır. Örneğin, "يَجْمَعُ" kelimesinin başında bulunan 'je' harfinden sonra gelen 'mim' harfi 'idgam' kuralına uymaktadır. Ayrıca, 'عَظْمَ' kelimesindeki 'mim' harfi, hareketsiz olarak okunmakta ve bu durum, kelimenin telaffuzunda belirli bir uzatma gerektirmektedir.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an'da sıklıkla karşılaşılan ve özellikle insana dair konular üzerinde durulurken tekrarlanan ifadelerdir. 'İnsan' kelimesi, insanın doğası, varlığı ve sorumlulukları üzerine yoğunlaşan birçok ayette yer almaktadır. 'Kemik' kelimesi ise fiziksel yeniden diriliş ve bedenin inşası üzerinde durulurken kullanılmaktadır. 'Toplamak' kelimesinin tekrar sıklığı, ayetin ana fikri olan yeniden dirilişin önemini vurgulamak için stratejik bir seçimdir.