Mâide Sûresi 45. Ayet

Mâide Suresi, Medine döneminde indirilmiş olan ve İslam toplumunun sosyal, hukukî ve ahlâkî yönlerini düzenleyen bir suredir. Bu sure, Müslümanların hayatında önemli bir yere sahip olan yasaların, ahlâkî ilkelerin ve sosyal adaletin temeli üzerine inşa edilmiştir. Mâide kelimesi, "sofra" veya "masada sunulan yemek" anlamına gelmektedir ve özellikle inançlı bireylerin birlikte paylaşması gereken değerlerin ve paylaşıma dayalı ilişkilerin önemini vurgulamaktadır. Ayet 45, Tevrat’ta yer alan kısas hükmünü anlamlandıran bir bağlamda yer alır; burada cana can, göze göz, buruna burun, kulağa kulak gibi adaletin sağlanması gerekliliği üzerinde durulmaktadır. Bu ayet, aynı zamanda bağışlamanın erdemine de dikkat çekmektedir. Kısas hakkının bağışlanması, bireyin yüceliğini ifade etmektedir ve bu bağışlama, kişinin kendi günahlarından arınmasına bir fırsat sunar. Ayet, Allah'ın indirdiği hükümlere uygun olarak hareket etmeyenlerin zalimlerden olduğunu belirtmekte, bu durum da hukukun üstünlüğünün ve adaletin korunması gerekliliğini ortaya koymaktadır. Ayet, sosyal ilişkilerin nasıl düzenlenmesi gerektiği üzerine bir ders niteliği taşır ve bireylerin birbirlerine karşı sorumluluklarını hatırlatır. Bu bağlamda, adaletin sağlanması, bireysel hakların korunması ve bağışlamanın önemi vurgulanmaktadır. Mâide Suresi, İslam hukukunun sosyal hayattaki yeri ve bireylerin birbirleriyle olan ilişkilerinde dikkat etmesi gereken adalet ilkelerini ele almaktadır. Bu nedenle, Mâide 45. Ayet, dinî ve ahlâkî değerlerin sosyal ilişkilerde nasıl yansıtılması gerektiği üzerine önemli bir mesaj taşımaktadır.

Ayet içinde, kelimelerin özellikle dikkat çekici olanları 'kısas', 'bağışlama', ve 'zalim' gibi terimlerdir. Bu kelimelerin her biri, hukukî ve etik konuların temellerini oluşturan önemli kavramlardır. Ayrıca, ayette dikkat edilmesi gereken tecvid kuralları arasında idgam ve med bulunmaktadır; bu durumlar, arap harflerinin doğru telaffuzuyla ilgilidir.

Ayet içerisinde geçen kelimeler, Kur'an'ın genel içeriği açısından önemli kavramları temsil etmektedir. 'Kitap' kelimesi, ilahi vahyin ve hukukun kaynağı olarak sıkça kullanılırken, 'kısas' ve 'bağışlama' kavramları sosyal adaletin ve bireysel erdemin açıklanmasında merkezi bir rol oynamaktadır. 'Zalim' ifadesi ise, hukuka uymayanların durumu ile ilgili bir uyarı niteliğindedir. Bu kelimelerin sık geçişi, adaletin, erdemin ve hukukun önemini vurgulamak içindir.