Mearic Suresi 12. Ayet

Meâric Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, genel olarak ahiret inancı, hesap verme ve insanın kıyamet günü karşılaşacağı zorluklar üzerinde durmaktadır. Ayet 12, günahkârların kıyamet gününde hissettikleri korku ve çaresizlik durumunu ifade etmektedir. Bu ayette, günahkârların o günkü azaptan kurtulmak için sevdiklerini, ailesini ve yakınlarını fidye olarak verme isteği dile getirilmektedir. Bu, insanların ahiretteki durumlarını ve sonuçlarını düşündüğünde, dünyadaki ilişkilerinin ne kadar önemli olduğunu hatırlatmaktadır. Ayet, günahkârların sonunda sahip oldukları değerlerin onlara bir fayda sağlamayacağını vurgulamakta ve kıyamet anında herkesin kendi başının çaresine bakmak zorunda kalacağını ifade etmektedir. Meâric Suresi, insanlara ahireti hatırlatarak, bu dünyadaki hayatlarını daha dikkatli yaşamaları gerektiğini öğretmektedir. Sure, genel olarak insanın ahlakını, kıyamet gününü ve hesap verme anını merkeze alarak, insanları düşünmeye teşvik etmektedir.

Ayetin içinde geçen önemli kelimeler arasında 'أَزْوَاجَهُ' (eşleri), 'أَخَاهُ' (kardeşi) ve 'يَوْمَئِذٍ' (o gün) yer almaktadır. Bu kelimelerin kullanımı, ayetin bağlamında önemli bir yer tutmaktadır. Ayrıca, ayette 'idgam' ve 'med' gibi tecvid kurallarına dikkat edilmiştir; örneğin, kelime bağlamlarında uygun yerlerde 'idgam' uygulanmıştır.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an'da sıkça kullanılan kelimelerdir. 'أَزْوَاجَ' (eşler) kelimesi, aile ilişkilerinin önemine vurgu yapıldığı birçok ayette geçmektedir. 'أَخَ' (kardeş) kelimesi ise kardeşlik bağlarının ve insan toplulukları içindeki sosyal yapının önemini ifade eder. 'يَوْمَ' (gün) kelimesi, kıyamet gününe atıfta bulunan birçok ayette kullanılarak o günün önemini vurgulamaktadır. Bu kelimelerin sık kullanılması, Kur'an'ın temel temalarından biri olan ahiret ve aile bağları üzerine sürekli bir hatırlatma işlevi görmektedir.