Müminun Suresi 26. Ayet

Mü'minûn Suresi, Mekke döneminde inmiştir ve genel olarak müminlerin özellikleri, Allah'a olan inançları ve Ona olan teslimiyetleri üzerinde durur. Nuh (a.s.)'ın kıssası, bu surede önemli bir yere sahiptir. Ayet, Nuh’un, Rabbine hitaben yaptığı yalvarışı ifade ederken, inkarcıların kendisini yalanlamalarına karşı Allah’ın yardımını talep ettiğini belirtir. Bu bağlamda, ayet, Nuh'un peygamberlik sürecinin bir parçası olarak, zorluklar ve mücadelelerle dolu olan bir döneminde, dayanma gücünü ve sabrını yansıtır. Ayetteki bu yalvarış, aynı zamanda inananların, karşılaştıkları zorluklar karşısında Allah’a yönelmeleri gerektiği mesajını taşır. Nuh (a.s.)’ın duası, kendisinin yalnız olmadığını bilme ve Allah’a güvenin bir göstergesidir. Bu surede yer alan Nuh'un kıssası, insanlara sabrı, inancı ve Allah’a olan güveni öğütleme amacı taşır.

Ayetin Arapça metninde bazı temel tecvid kuralları vardır. Örneğin, ‘nâ’ kelimesindeki ‘nun’ harfi idgam durumunu temsil ederken, ‘rabbim’ kelimesindeki med uzunluğu gibi tecvid kuralları, okumanın akıcılığını sağlar.

Ayet içinde geçen 'رَبِّ', 'كَذَّبَ' ve 'نَفْعٌ' kelimeleri Kur'an'da sıklıkla kullanılan kelimelerdir. 'Rabbim', Allah'a yönelik bir hitap olarak, kulların dua ve niyazlarında sıkça yer alır. 'Yalanlamak' kelimesi, Kur'an'daki inkar durumlarını ve inkârcıların tavırlarını anlatan bir terimdir. 'Yardım' kelimesi, insanların zorluklar karşısında Allah'tan yardım istemesi gerektiği mesajını taşır. Bu kelimelerin sık kullanımı, Kur'an'ın temel temalarını ve inananların Allah’a olan bağlılıklarını ifade eder.