Necm Suresi 26. Ayet

Necm Suresi, Mekke döneminde inmiş bir suredir ve genel olarak Allah'ın birliğine, peygamberliğe ve ahirete dair temel inançları pekiştiren öğretilere sahiptir. Ayet 26, çok sayıda meleğin varlığını ifade etmekte ve bu meleklerin şefaatinin yalnızca Allah'ın izni ve rızası ile gerçekleşebileceğini vurgulamaktadır. Bu bağlamda, insanlara şefaat etme yetkisi verilmesi, yalnızca Allah'ın dilemesine ve razı olmasına bağlıdır. Ayetin bulunduğu sure, insanları şirkten uzak tutmayı, yalnızca Allah'a yönelmeyi ve O'na dua etmeyi teşvik eden temalar içermektedir. Bu doğrultuda, şefaat kavramı da, halk arasında yaygın bir yanlış anlama olan meleklerin kendi başlarına şefaat etme yetkisine sahip olduğu fikrini düzeltmekte önemli bir yer tutar. Bu ayet, toplumsal bir mesaj vermekte ve insanları, Allah’a yönelerek O'ndan yardım istemeye teşvik etmektedir.

Ayet içerisinde 'مَلَائِكَةٌ' kelimesi melekleri ifade ederken, 'شَفَاعَةٌ' kelimesi de şefaat anlamına gelmektedir. Ayette kullanılan 'إِذْنٌ' kelimesi, izin vermek anlamında kullanılarak şefaatin yalnızca Allah'ın izniyle olacağını gösterir. Bu kelimeler, ayetin ana temasını oluşturan Allah'ın iradesi ve rızası üzerine yoğunlaşmaktadır. Tecvid açısından 'شَفَاعَةٌ' kelimesinde 'med' kuralı uygulanırken, 'مَلَائِكَةٌ' kelimesi ise 'idgam' kuralına tabidir.

Bu kelimelerin Kur'an'da farklı sıklıklarla geçmesinin temel nedeni, şefaat, melekler ve Allah'ın iradesi gibi kavramların İslam inancında merkezi bir öneme sahip olmasıdır. 'مَلَائِكَةٌ' kelimesi, meleklere dair birçok ayette yer alması nedeniyle en sık geçen kelimedir. 'شَفَاعَةٌ' kelimesi ise, şefaat kavramının önemini vurgulamakta ve bu bağlamda sıkça kullanılmaktadır. 'إِذْنٌ' kelimesinin geçiş sayısı, Allah'ın izninin önemini gösterirken, 'يَفْعَلُ' ve 'رَضَا' kelimeleri de Allah'ın iradesi ve rızası konusundaki vurguyu pekiştirmektedir.