Saffat Suresi 134. Ayet

Saffat Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak tevhid inancı, peygamberlerin durumu, ahiret, kıyamet ve Allah'ın kudreti gibi temalar üzerine yoğunlaşmaktadır. Bu surede, özellikle Nuh peygamberin kıssasına vurgu yapılmakta ve onun ailesinin kurtuluşu anlatılmaktadır. Ayet 134, Nuh'un kurtuluşu ve geride kalanların durumu hakkında direkt bir referans içermektedir. Ayet, Nuh'un ailesinin tamamının kurtuluşunu ifade ederken, bu kurtuluşun genel bir kurtuluş olarak sunulması dikkat çekicidir. Surenin genel bağlamı içerisinde, Nuh'un sabrı, kavminin inkarı ve Allah'ın azabının gerekliliği gibi konular işlenmektedir. Bu ayet, geçmişteki bir olayı hatırlatarak, inananlara bir ders vermektedir.

Ayet, üç önemli Arapça kelime içerir. 'نَجَّيْنَا' (Kurtardık) kelimesi, fiil olarak geçmiş zaman çekimidir ve kurtuluş temasını taşır. 'أَهْلَهُ' (Ailesi) kelimesi, aile bağlarını vurgularken, 'مَعَ' (İle) kelimesi, birlikte olma durumunu ifade eder. Ayette, med ve idgam gibi tecvid kuralları uygulanmaktadır.

Ayet içinde geçen 'نَجَّى' kelimesi, Kurtarma eylemini temsil eden bir fiildir ve sıkça Allah’ın koruması ve kurtuluş ile ilgili bağlamlarda geçmektedir. 'أَهْل' kelimesi, aile ve toplum bağlarını ifade ederken, 'مَعَ' kelimesi de bir arada olma durumunu temsil eder. Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça kullanılarak inananlar arasında birlik, beraberlik ve kurtuluş temasını pekiştirmektedir.