Şuara Suresi 107. Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir sure olup, genel olarak peygamberlerin kıssalarına, toplulukların helak oluşuna ve tevhid inancının önemine dair temalar içermektedir. Bu sure, özellikle halkı hidayete davet eden peygamberlerin mesajlarını ve karşılaştıkları zorlukları ele alır. Ayet 107, doğrudan bir peygamberin kendisini tanıtmasıdır ve bu bağlamda onun güvenilirliği üzerinde durmaktadır. Güvenilir bir peygamber olarak kendisini tanıtması, aynı zamanda muhataplarının ona olan güvenini pekiştirmek için önemli bir vurgu taşımaktadır. Bu bağlamda ayet, inananların bir peygamberden beklediği nitelikleri ifade eder. Mekki bir sure olduğu için, inananlara hitap etme amacı taşır ve ayrıca toplumun iman ve inanç durumunu güçlendirici bir işlev görür. Şuara Suresi'nin diğer ayetleriyle birlikte ele alındığında, bu ayet, peygamberlik misyonunun önemini ve bu misyonun toplumsal hayatta nasıl bir yer edindiğini de göstermektedir.

Ayetin Arapçasında dikkat çeken kelimeler arasında "şüphe" (شَكّ), "emin" (أَمِين) ve "peygamber" (نَبِيّ) yer almaktadır. Bu kelimeler, hem dinî bağlamda hem de toplum içindeki iletişimde önemli roller üstlenmektedir. Ayetteki kelimelerde 'med' kuralı ve 'idgam' gibi tecvid kuralları göze çarpmaktadır.

Kur'an'da geçen bazı kelimelerin tekrar frekansları, kelimelerin taşıdığı anlam ve önemi yansıtır. Özellikle "peygamber" kelimesinin 25 defa geçmesi, peygamberlik kavramının Kur'an'daki merkezi rolünü vurgular. "Emin" kelimesinin 6 kez geçişi, güvenilirliğin önemini ön plana çıkarırken, "şüphe" kelimesinin 4 defa kullanılması, karşıtlık ve inanç sorgulamalarına dikkat çekmektedir.