Şura Suresi 10. Ayet

Şura Suresi, Kur'an'ın 42. suresi olup, Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, genel olarak toplumsal adalet, birlik ve beraberlik, Allah’a güven ve tevekkül temalarını işler. Ayet 10 ise, hakkında ihtilafa düşülen her şeyin hükmünün Allah’a ait olduğunu vurgular. Bu, Müslümanlar için, herhangi bir konuda anlaşmazlık yaşandığında son kararı verici olarak Allah’a yönelmenin önemini ifade eder. Ayetin bağlamı içinde, insanlar arasındaki ihtilafların çözümünde ilahi olanın esas alındığına dair bir hatırlatma olarak algılanmaktadır. Bu bağlamda, Müslümanların sosyal hayatlarında ve bireysel meselelerinde Allah’a güvenmelerinin önemi vurgulanmaktadır. Sure, genel itibarıyla ahlaki ve sosyal değerlerin tesis edilmesini amaçlayarak inmiştir ve bu ayet de bu bağlamda önemli bir yer tutmaktadır. Ayet, bireylerin Allah’a yönelmeleri, güven duymaları ve sorunlarını O’na havale etmeleri gerektiği mesajını vermektedir.

Ayet, Arapça dilbilgisi açısından dikkat çekici bir yapı sergilemektedir. 'حُكْمُهُ' kelimesindeki 'hükmü' kelimesi, 'hüküm' anlamında kullanılarak müfrede (tekil) bir şekilde ifade edilmiştir. Ayrıca 'تَوَكَّلْتُ' kelimesi, geçmiş zaman (müfret) bir fiil olup, güvenme eylemini belirtmektedir. Dikkat edilmesi gereken başka bir nokta ise ayetteki 'مُرَاجَعَةٌ' kelimesinin, Allah'a başvurmaya vurgu yapmasıdır.

Ayet içinde geçen önemli kelimeler, Kur'an'da sıkça yer alan kavramlardır. 'اَللَّهُ' kelimesi, Allah’ın varlığına ve önemine vurgu yaparken, 'حُكْمُ' kelimesi de ilahi hükümlerin geçerliliğini belirtmektedir. 'تَوَكَّلَ' kelimesinin sık kullanımı, Müslümanların Allah’a güvenmeleri gerektiği düşüncesinin yaygınlığını yansıtır. Bu kelimelerin tekrar edilişi, İslam inancının temel prensiplerinin altını çizmektedir.