Teğabun Suresi 4. Ayet

Teğabun Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olarak, genel olarak insanların Allah'a karşı sorumlulukları ve ahirete hazırlık üzerine yoğunlaşır. Bu surede, Müslümanların inançları ve ahlaki değerleri ile ilgili öğütler verilirken, aynı zamanda kâfirler ile müminler arasındaki farklar da ele alınmaktadır. Ayet 4, Allah'ın her şeyi bilmesi ve insanların gizlediklerini ya da açıkça söylediklerini bilmesi konusunu vurgular. Burada, Allah'ın ilmi ve kudreti ön plana çıkarak, insanlar arasında gizli olan kalp hallerine, düşüncelere ve niyetlere dair bir bilgilendirme yapılmaktadır. Bu bağlamda, ayet, insanların hem davranışları hem de iç dünyaları hakkında Allah'ın bilgisine işaret eder. Teğabun Suresi, genel olarak insanları kendilerini sorgulamaya ve ahirete hazırlanmaya teşvik eden bir yapıdadır.

Ayetin kelimelerinde dikkat çekici tecvid kuralları arasında med ve idgam kuralları bulunmaktadır. Örneğin, 'ما' kelimesinde med uygulaması vardır.

Kur'an'da geçen kelimeler arasında 'يعلم' (bilir) kelimesi sıkça kullanılarak Allah'ın her şeyi bilme özelliğine vurgu yapılmaktadır. Aynı şekilde 'ما' (ne) kelimesi, birçok ayette bilinmeyen ve gizli olan durumları ifade etmek için tercih edilmektedir. 'في' (içinde) kelimesi ise mekan belirleyici bir bağlamda yer almakta; gökler ve yer gibi kavramları tanımlarken sıkça kullanılmaktadır. Bu kelimeler, Allah'ın ilmi, her şeyi kuşatan bilgisi ve insanların içsel durumları gibi temalar üzerinde yoğunlaşmakta ve bu nedenle tekrar eden ifadeler olarak dikkat çekmektedir.