التَّوْبَةِ
Tevbe Sûresi 59. Ayet
وَلَوْ
اَنَّهُمْ
رَضُوا
مَٓا
اٰتٰيهُمُ
اللّٰهُ
وَرَسُولُهُ
وَقَالُوا
حَسْبُنَا
اللّٰهُ
سَيُؤْت۪ينَا
اللّٰهُ
مِنْ
فَضْلِه۪
وَرَسُولُهُٓۙ
اِنَّٓا
اِلَى
اللّٰهِ
رَاغِبُونَ۟
٥٩
Velev ennehum radû mâ âtâhumu(A)llâhu verasûluhu ve kâlû hasbuna(A)llâhu seyu/tîna(A)llâhu min fadlihi verasûluhu innâ ila(A)llâhi râġibûn(e)
Eğer onlar Allah ve Resûlünün kendilerine verdiğine razı olup, "Bize Allah yeter. Lütuf ve ihsanıyla Allah ve Resûlü ileride bize yine verir. Biz yalnız Allah'a rağbet eder (onun ihsanını ister)iz" deselerdi, kendileri için daha hayırlı olurdu.