Vakıa Suresi 7. Ayet

Vak'a Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 56. suresi olup Mekke'de inmiştir. Bu sure, ahiret hayatının gerçeklerini, kıyamet gününün dehşetini ve insanların o gün üç sınıfa ayrılacağını anlatmaktadır. Ayet 7, bu ayrımı ifade ederken, insanların bu üç sınıfa, yani 'sa'dıklar', 'ashab-ı yemin' ve 'ashab-ı şimal' olarak ayrıldığını vurgular. Surenin genel mesajı, insanların yaptıkları amellere göre farklı sınıflara ayrılacakları ve bu ayrımın ahirette belirginleşeceğidir. Bu bağlamda, ayet, insanların davranış ve inançlarının sonucunda alacakları yer ve derecenin ne denli önemli olduğunu hatırlatır. Bu surede, inananlar, inkâr edenler ve ikilemde kalanlar arasındaki farklar açık bir şekilde ortaya konulmuştur. Kıyamet sonrası hayatın gerçeklerini öne çıkaran bu surenin, insanların bilinçlenmesinde ve ahlaki sorumluluklarını yerine getirmelerinde önemli bir rolü vardır.

Ayetin dil bilgisi açısından önemli kelimeleri arasında 'ثَلَاثَةَ' (üç), 'أَصْنَافً' (sınıf) ve 'يَوْمَئِذٍ' (o gün) yer almaktadır. Bu kelimeler, ayetin ana temasını oluşturan kıyamet gününde insanların nasıl ayrılacağının vurgusunu taşır. Ayrıca, ayette 'مد' kuralı ile uzatma ve 'ادغام' gibi tecvid kuralları bulunmaktadır.

Bu kelimeler Kur'an'da sıkça geçmektedir. Özellikle 'ثَلَاثَةَ' (üç) kelimesinin sık kullanımı, insanların kıyamet gününde nasıl sınıflara ayrıldığını belirtmek için gereklidir. 'أَصْنَافً' (sınıf) kelimesi, insanların ahiretteki durumlarını tasvir ederken önemli bir yer tutar. 'يَوْمَئِذٍ' (o gün) ifadesi ise kıyamet gününün önemini vurgulamak için sıkça kullanılmaktadır.