Vakıa Suresi 74. Ayet

Vakıa Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 56. suresi olup Mekke'de inmiştir. Bu sure, ahiret hayatının realitelerini, insanların o gün karşılaşacakları durumu ve o günü hazırlık yapmaları konusunda uyarılarda bulunmaktadır. Ayet 74, Rabbin yüceliğini ve O'nu anma gerekliliğini vurgulamaktadır. Sure, genel olarak iman edenlerin nasıl bir ödül alacaklarını, inkâr edenlerin ise nasıl bir azapla karşılaşacaklarını anlatmaktadır. Bu bağlamda, ayetin verdiği mesaj, her müminin Rabbinin ismini yüceltmesi ve O'nu eksikliklerden uzak tutması gerektiğidir. Bu durum, yaratılışın anlamını ve insanın varoluş amacını da ortaya koyar. Dolayısıyla bu ayet, yalnızca bir dua veya ibadet çağrısı değil, aynı zamanda insanların hayatları boyunca unutmamaları gereken bir hatırlatmadır.

Ayetin içindeki kelimelerin arasında "tesbih" kelimesi, Allah'ın yüceltilmesi ve eksikliklerden uzak tutulması anlamında önemli bir terimdir. Ayrıca "rab" kelimesi, Allah'ın büyüklüğünü vurgularken, "büyük" kelimesi Rabbin yüceliğine işaret ederek, kulların O'na olan saygısını ifade eder. Tecvid açısından, ayetteki 'ب' harfi ile başlayan kelimelerde med ve idgam kuralları uygulanabilir.

Ayet içinde geçen kelimeler Kur'an'da farklı sayılarda geçmektedir. 'Rab' kelimesi 255 defa, 'büyük' kelimesi 19 defa ve 'tesbih' kelimesi 16 defa yer almaktadır. Bu kelimelerin sık kullanımı, Allah'ın yüceliği ve insanların O'na olan ibadet, saygı ve teslimiyetinin sürekli hatırlanması gerekliliği ile ilgilidir. 'Rab' kelimesinin sık kullanımı, Allah'ın çeşitli sıfatlarını ve O'na olan bağlanmayı vurgularken, 'büyük' kelimesi O'nun karşısında durulacak derecede yüce olduğunu belirtmektedir. 'Tesbih' kelimesi ise, O'nu anmanın ve yüceltmenin önemini ifade eder.