Yûnus Sûresi 47. Ayet
وَلِكُلِّ
اُمَّةٍ
رَسُولٌۚ
فَاِذَا
جَٓاءَ
رَسُولُهُمْ
قُضِيَ
بَيْنَهُمْ
بِالْقِسْطِ
وَهُمْ
لَا
يُظْلَمُونَ
٤٧
Velikulli ummetin rasûl(un)(s) fe-iżâ câe rasûluhum kudiye beynehum bilkisti vehum lâ yuzlemûn(e)
Yûnus Suresi 47. Ayet Meâlleri
Yûnus Suresi 47. Ayet Hakkında Genel Bilgiler
| Sure | Yûnus |
| Sure Numarası | 10 |
| Ayet Numarası | 47 |
| Sure Türü | Mekki |
| Bulunduğu Cüz | 11 |
| Kur'an Sayfası | 219 |
| Toplam Harf Sayısı | 90 |
| Toplam Kelime Sayısı | 15 |
Yûnus Suresi, İslam'ın erken dönemlerinde Mekke'de inen bir sure olup, genel olarak tevhid, peygamberlik ve ahlaki prensipler üzerine yoğunlaşmaktadır. Sura adını, Hz. Yunus'tan almakta olup, bu surede onun kıssası ve Allah'ın kudreti sıkça vurgulanır. Ayet 47 ise, her ümmetin bir peygamberle uyarıldığını ve bu peygamberlerin, geldiklerinde aralarında adaletle hükmedileceğini belirtmektedir. Bu ifade, insanların doğruyu anlamaları ve adaletin sağlanması için peygamberlerin önemini vurgular. Ayet, belli bir dönemde inmiş olup, Mekke döneminde insanların inançsızlıklarına yönelttiği eleştirileri de içermektedir. Ayrıca, bu ayet, insanların peygamberlerle gelen tebliğlerin adil bir şekilde değerlendirileceğine dair bir teminat sunar. Bu bağlamda, adalet, zulüm ve peygamberlerin rolü üzerinde durulmaktadır. Yûnus Suresi, insanlara mesajlarını ileten peygamberlerin, toplumlarda adaletin sağlanması için gerekli olduğuna dair önemli bir vurgu yapmaktadır. Bu bağlamda, ayet, insanların kendi aralarındaki adaleti sağlamak için peygamberlerin varlığını ve bu varlığın getirdiği sorumlulukları hatırlatmaktadır.
Yûnus Suresi 47. Ayet ile İlgili Dil Bilgisi Açıklamaları:
| Kelime | Temel Anlamı |
|---|---|
| أُمَّةٌ | Ümmet |
| رَسُولٌ | Peygamber |
| حُكْمٌ | Hüküm |
Ayetin okunması sırasında dikkat edilmesi gereken bazı tecvid kuralları vardır. Özellikle 'idgam' ve 'med' kuralları, kelimelerin düzgün bir şekilde telaffuz edilmesi için önemlidir. Bu tür kurallar, ayetin açık ve anlaşılır bir şekilde okunmasını sağlar.
Yûnus Suresi 47. Ayet ile İlgili İstatistiksel Bilgiler ve Görselleştirme:
| Kelime | Temel Anlamı | Kur'an'daki Toplam Geçiş Sayısı |
|---|---|---|
| أُمَّةٌ | Ümmet | 9 |
| رَسُولٌ | Peygamber | 500 |
| حُكْمٌ | Hüküm | 20 |
Bu kelimeler Kur'an'da sıkça geçmektedir. 'Ümmet' kelimesi, toplulukları ifade etmesi açısından önemli bir yere sahiptir ve farklı bağlamlarda kullanılmaktadır. 'Peygamber' kelimesi ise, tevhid ve elçilik temalarının merkezinde yer almakta, bu nedenle en sık kullanılan kelimelerden biridir. 'Hüküm' kelimesi, adalet ve yargı konularında sıkça geçmesi nedeniyle önemli bir anlam taşımaktadır.
رَسُولٌ
500
حُكْمٌ
20
أُمَّةٌ
9
Yûnus Suresi 47. Ayetin Meallerindeki Dilsel Farklılıklar:
| Meal Sahibi | Kullanılan İfade | Dilsel Tonu |
|---|---|---|
| Abdulbaki Gölpınarlı | her ümmetin bir peygamberi var. | Açıklayıcı |
| Diyanet İşleri | her ümmetin bir peygamberi vardır. | Geleneksel |
| Elmalılı Hamdi Yazır | her ümmetin bir peygamberi vardır. | Geleneksel |
| Mehmet Okuyan | her ümmetin bir elçisi vardır. | Modern |
| Ömer Nasuhi Bilmen | her ümmet için bir peygamber vardır. | Geleneksel |
| Süleyman Ateş | her ümmetin bir elçisi vardır. | Açıklayıcı |
| Süleymaniye Vakfı | her toplumun bir elçisi vardır. | Açıklayıcı |
| Yaşar Nuri Öztürk | her ümmet için bir resul öngörülmüştür. | Modern |
Tabloda görüldüğü gibi, çoğu mealde 'her ümmetin bir peygamberi vardır' ifadesi yaygın olarak kullanılmıştır. Bu ifade, peygamberlerin her topluluk için birer rehber olduğu gerçeğini vurgulamakta, bu nedenle dilsel olarak tercih edilmektedir. Bununla birlikte, bazı meallerde 'elçi' ve 'resul' gibi kelimelerin kullanımı ile farklılık gösterdiği görülmektedir. Bu durum, kelimelerin sinonim olmasından kaynaklanmakta; ancak bağlam açısından bazı nüanslar taşımaktadır. Örneğin, 'elçi' kelimesi, genellikle bir mesajı ileten kişi anlamında kullanılırken, 'peygamber' daha spesifik bir dini figürü işaret eder. Bu tür dilsel farklılıklar, anlam derinliğini zenginleştirir.
Yunus Sûresi 47. Ayet ile Bağlantılı Diğer Ayetler
Yûnus Sûresi 47. ayet, her ümmetin bir elçisinin olduğuna ve o elçilerin, o ümmetlere doğru yolu göstermek için gönderildiğine işaret eder.
- Bakara Suresi 213. Ayet: Bu ayette de insanların tek bir ümmet olduğu, sonra aralarına ihtilaflar düştüğü belirtilir ve Allah'ın onlara elçiler göndermesi vurgulanır. Bu durum, Yûnus Sûresi 47. ayetindeki elçi gönderme konusuyla direkt bağlantılıdır.
- Âl-i İmrân Sûresi 164. Ayet: Bu ayette de Allah'ın müminlere, elçileri ile doğru yolu göstermesi bahsedilmektedir. Böylelikle Yûnus Sûresi'nde anlatılan konunun tekrarı ve önemi vurgulanır.
- Nisâ Sûresi 165. Ayet: Bu ayette elçilerin, insanlar için müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderildiği ifade edilmektedir. Bu, Yûnus Sûresi 47. ayetin ana temasını güçlendirir.
Bu ayetler bir arada değerlendirildiğinde, Allah'ın çeşitli toplumlara gönderdiği elçilerin rolü ve önemi hakkında bütünlüklü bir anlayış ortaya konulmakta. Her elçi, kendi kavmine doğru yolu göstermekle görevli kılınmış ve bu, ilahi bir düzenin parçasıdır.
Okumak istediğin ayeti seç