Yusuf Sûresi 107. Ayet

Yusuf Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 12. suresi olup, Mekke döneminde indirilmiştir. Bu sure, Hz. Yusuf'un hayat hikayesini, onun çeşitli sınavlarını, sabrını ve sonunda kazandığı başarıyı konu alır. Ayet 107, insanların Allah'ın azabından veya kıyametin ansızın gelmesinden emin olup olmadıklarını sorgulamaktadır. Bu ifadeler, insanın kendisini güvende hissetme eğilimini ele almaktadır. Sure, genel olarak sabır, güven, aile bağları ve Allah'a tevekkül temalarını işlerken, aynı zamanda insanların gaflet içindeki durumlarını da gözler önüne sermektedir. Bu bağlamda, ayet, insanları düşünmeye ve hazırlıklı olmaya davet eden bir uyarı niteliği taşır. Bu sure, Mekke döneminde inmiş olması nedeniyle, o dönemdeki toplumsal değerler ve inançlar üzerine vurgu yapmaktadır. Genelde, bu ayet, insanları dikkatli olmaya ve sonuçları düşünmeye sevk eden bir hatırlatmadır.

Ayet içinde dikkat çeken tecvid kuralları arasında, idgam ve med gibi durumlar bulunmaktadır. Med, uzun okuma gerektiren harflerle ilgili olarak ayette belirli kelimelerde gözlemlenebilmektedir.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça kullanılan kelimelerdir. 'عَذَابَ' kelimesi, insanların karşılaşabileceği manevi ve fiziksel sıkıntıları ifade ederken, 'جَاءَ' kelimesi, olayların gerçekleşmesini ve Allah'ın iradesinin tecelli etmesini simgeler. 'كِيَامَةَ' kelimesi ise, ahiret inancının temel unsurlarından biri olup, insanların hesap vereceği o günü işaret eder. Bu kelimelerin sık kullanımı, insanları uyarma, düşündürme ve yaşamın geçici doğası hakkında bilinçlendirme amacı taşır.