Yusuf Sûresi 19. Ayet

Yusuf Suresi, Yüce Allah'ın Yusuf (a.s.)'ın hayat hikayesine odaklanan ve Mekke döneminde indirilen bir suredir. Bu sure, Yusuf’un kardeşleriyle olan ilişkisini, onun çektiği sıkıntıları ve sonunda ulaştığı başarıyı anlatan birçok önemli bölümü içerir. Ayet 19, Yusuf'un kuyuya atıldıktan sonra bir kervanın gelmesi ve Yusuf'un bulunuşunu anlatır. Bu olay, hikayenin dönüm noktalarından biridir. Burada, bir yolcu kafilesinin su almak için kuyuda birilerini göndermesi ve Yusuf'u bulduktan sonra onu bir ticaret malı olarak saklamaları, insan doğasının çıkarcı yönünü açıkça ortaya koyar. Bununla birlikte, bu durumun Allah'ın bilgisi dâhilinde olduğu da vurgulanmaktadır. Ayet, insanın planları ile Allah'ın iradesinin nasıl bir araya geldiğine dair bir mesaj taşır. Sure genel olarak sabır, adalet ve Allah’a güven temalarını işlerken, bu ayet de bu bağlamda önemli bir yere sahiptir. Böylece, bir kervanın Yusuf'u bulması, onun hayatındaki yeni bir başlangıcın habercisidir. Bu olay, sure boyunca ilerleyen hikayenin önemli bir parçası olarak, insanlara dersler vermektedir.

Ayetteki kelimelerin bazılarında idgam ve med kuralları gözlemlenmektedir. Özellikle "أَوْلَادٌ" kelimesindeki 'vav' harfi, ilave durumu yaratmakta ve ardından gelen kelimenin telaffuzunu etkileyebilmektedir.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıklıkla kullanılarak insan ilişkilerinde, sosyal ve ekonomik durumlarda önemli kavramların altını çizmektedir. Özellikle "كَانَ" kelimesi, zamanla ilgili olaylarda ve durumların açıklanmasında sıkça kullanılması nedeniyle yüksek bir geçiş sayısına sahiptir. Ayrıca, "أَوْلَادٌ" kelimesi, insanlık tarihindeki nesil ve aile bağlarını ifade etmekte önemli bir yere sahiptir. "مُبَشِّرٌ" kelimesi ise, müjde verme eyleminin önemini vurgulayarak sevindirici haberlerin toplumsal hayatta ne kadar değerli olduğunu gösterir. "تَجَارَةٌ" kelimesi de ticaretin varlığını işaret eden bir terim olarak, ekonomik ilişkilerin temel taşlarından biridir.