Yusuf Sûresi 93. Ayet

Yusuf Suresi, Hz. Yusuf'un hayat hikayesini ve onun ailesi ile olan ilişkilerini anlatan bir mülkün ötesinde güzel bir hikayedir. Mekke'de inmiştir ve Kur'an'ın en uzun surelerinden biridir. Bu surede, Hz. Yusuf'un kardeşleri tarafından kıskanılması, kuyuya atılması, Mısır'a satılması, köle olarak çalışması ve daha sonra Mısır'da önemli bir konuma yükselişi gibi olaylar detaylı bir şekilde işlenmiştir. Ayet 93, Hz. Yusuf'un babası Hz. Yakup'a olan özlemini ve onun gözlerinin yeniden görmesi için olan umudunu ifade eder. Yusuf, kardeşleri tarafından kuyuya atıldıktan sonra Mısır'da çeşitli zorluklar yaşamış, ancak sonunda Allah’ın izniyle yüksek bir makama ulaşmıştır. Bu ayet, aynı zamanda aile bağlarının önemine ve sevginin gücüne de vurgu yapmaktadır. Hz. Yusuf, kardeşlerine olan merhametini ve onları affetme isteğini gösterirken, bu olaylar toplumsal ve psikolojik boyutlarıyla da dikkat çekmektedir. Ayet, babasının yanına dönmek için bir yol gösterirken, onun gözlerini açacak olan bir umut ışığıdır. Bu olay, Hz. Yusuf’un sabrı ve inancı sayesinde gerçekleşir ve ailenin birleşmesi yönündeki büyük bir arzuyu dile getirir.

Ayet, bazı temel tecvid kurallarına da sahiptir. Özellikle 'idgam' (bir harfin diğerinin içine girmesi) ve 'med' (uzatma) kuralları, ayetin akışında önemli bir yer tutmaktadır.

Bu kelimelerin Kur'an'da sık geçmesinin sebebi, insan ilişkileri ve sosyal bağların güçlendirilmesi ile ilgili olarak verdiği mesajlardır. Aile yapısı ve bireyler arası ilişkilerin anlatıldığı ayetlerde bu kelimelere sıkça rastlanmaktadır. Bu kelimeler, insan hayatının temel unsurlarını simgelemekte ve dolayısıyla Kur'an'ın evrensel mesajını yansıtmaktadır.