Yusuf Sûresi 95. Ayet

Yusuf Suresi, Hz. Yusuf'un yaşamını ve başından geçen olayları anlatan bir Mekki suredir. Bu sure, insanın kaderi, sabrı, tevekkülü ve Allah’a güveni gibi temalar etrafında şekillenir. Ayet 95, Yusuf'un kardeşleri tarafından söylenmiş bir sözü ifade eder. Kardeşleri, Yusuf'un geçmişte yaşadığı olaylarla ilgili olarak onu eleştirmektedirler. Bu bölümde, Yusuf'un kardeşleri, ona geçmişteki hatalarına dair bir göndermede bulunarak, onun hala aynı yanlış düşünceler içinde olduğunu belirtmektedirler. Ayet, Yusuf'un başına gelen sıkıntıların ve zorlukların yanı sıra, toplumsal bir eleştiriyi de içermektedir. Kur'an'ın bu bölümünde, kardeşlerin bu sözleri, kıskançlık ve yanlış anlama üzerine kurulmuş bir konuşmanın parçasıdır. Sure, genel olarak inanç, ahlak, ve Allah’a güven gibi kavramlar üzerinde yoğunlaşmaktadır ve bu bağlamda Ayet 95, Yusuf'un içinde bulunduğu durumu ve kardeşlerinin ona bakış açısını yansıtmaktadır. Mekki döneminde indirildiği için, genel anlatım tarzı ve dil yapısı da bu döneme aittir.

Ayetin telaffuzunda, idgam ve med gibi tecvid kurallarına dikkat edilmiştir. Özellikle 've' bağlacı ile başlayan kelimelerde dikkatli bir şekilde okunması gerekmektedir.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an-ı Kerim'de sıkça kullanılan ifadelerdir. 'كَذَّبَ' (yalanladı) kelimesi, doğru ile yanlışı ayırt etme bağlamında önemlidir ve dolayısıyla birçok ayette geçmektedir. 'إِنَّ' (şüphesiz) ise cümleleri güçlendiren bir ifade olarak sıkça karşımıza çıkar. 'فِي' (içinde) kelimesi ise yer belirten bir ifade olarak çok sayıda kullanım alanına sahiptir. Bu kelimelerin sık kullanımı, Kur'an'ın dil yapısında ve anlatımında önemli bir yer tutmaktadır.