Yusuf Sûresi 98. Ayet

Yusuf Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 12. suresi olup, Mekke döneminde indirilmiştir. Bu sure, Hz. Yusuf'un hayat hikayesini ve onun sabrını, inancını, kardeşleriyle olan ilişkilerini ve nihayetinde Mısır'daki yükselişini anlatır. Bu bağlamda, ayet 98, Hz. Yakup'un İsrâiloğulları'na yönelik bir merhamet ve affetme dileğini ifade ettiği bir noktadır. Ayet, Hz. Yusuf'un kardeşlerini affetme ve onlara bağışlanma dileğini, yani bir kardeşin, aile bağlarının önemini ve merhamet duygusunu vurgulayan bir mesaj taşır. Bu durum, sadece bireysel ilişkilerde değil, toplumda da affetmenin ve bağışlamanın önemini vurgulamaktadır. Surede, Hz. Yusuf'un sabrının yanı sıra, ailesinin birbirlerine karşı nasıl bir merhamet göstermesi gerektiği üzerinde durulmaktadır. Bu bağlamda, ayet, affetme ve mağfiret arayışının insani değerler açısından ne denli önemli olduğunu anlatmaktadır.

Ayet içinde önemli bazı kelimeler bulunmaktadır. 'رَبِّي' (Rabbim) kelimesi, ayetin temelinde yer alan bağışlama dileğini ifade ederken, 'مَغْفِرَةً' (bağışlama) kelimesi, sıkça Kur'an'da geçen bir kavramdır. 'شَكُورٌ' ve 'رَحِيمٌ' kelimeleri ise Allah'ın sifatlarını ifade eder, bu kelimelerin tecvid kuralları gereği uzatma ve idgam gibi kurallara tabi olabileceği durumlar söz konusudur.

Bu ayette geçen kelimeler, Kur'an-ı Kerim'de sıkça karşımıza çıkan ve birbirleriyle ilgili olan kelimelerdir. 'رَبِّي' kelimesi, özellikle dualarda sıkça kullanılmaktadır. 'مَغْفِرَةً' kelimesi, Allah'ın bağışlayıcılığını vurgulamakta ve Kur'an'da bağışlama teması üzerine pek çok yerde geçmektedir. 'رَحِيمٌ' kelimesi ise Allah'ın merhametini ifade etmekte olup, Kur'an'da çok sık kullanılmaktadır. Bu kelimelerin sıklığı, insan ilişkilerindeki bağışlama ve merhamet temalarının ne denli önemli olduğunu göstermektedir.