Zümer Suresi 4. Ayet

Zümer Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, genel olarak tevhid, Allah'ın birliği, ahiret ve insanın gerçek yaratılış amacı gibi konular üzerinde durmaktadır. Bu sure, inançsızların ve müşriklerin Allah’a ortak koşma eylemlerini eleştirirken, kullarının Allah’a olan teslimiyetlerini ve O'na olan güvenlerini pekiştiren öğütler vermektedir. Ayet 4, Allah'ın çocuk edinmesinin imkansızlığını ve buna ihtiyaç duymadığını vurgulamakta; onun yaratma kudretinin yüceliğini ortaya koymaktadır. Bu bağlamda Allah’ın her şeyin yaratıcısı olduğu ve her türlü eksiklikten uzak olduğu fikri ön plana çıkmaktadır. Ayrıca, bu ayette Allah’ın birliğine ve mutlak otoritesine vurgu yapılarak, insanlara doğru inanç ve davranış sergilemeleri gerektiği hatırlatılmaktadır. Zümer Suresi, inanç kalitesini artırmayı, kulların Allah’a karşı sorumluluklarını hatırlatmayı amaçlamaktadır. Böylece, bu ayet de bu genel bağlam içinde önemli bir yer tutmakta ve inananlara Allah’ın yüceliğini bir kez daha anlatmaktadır.

Ayetin tecvid kurallarında, 'يَشَاءُ' kelimesindeki 'ا' harfi med harfi olduğu için uzatılarak okunur. Ayrıca, 'مُنزَّهٌ' kelimesinde 'ن' harfi idgam (birleştirme) uygulanarak okunabilir.

Bu kelimelerin Kur'an'da sıkça geçmesi, Allah’ın birliğine, yüceliğine ve insanın yaratılış amacına dair önemli temaları temsil etmesindendir. Özellikle 'وَلَدَ' kelimesi, Allah’ın çocuk edinme eyleminin yanlışlığını vurgulamakta; 'يَشَاءُ' ise Allah’ın iradesinin her şey üzerindeki egemenliğini simgelemektedir. 'مُنَزَّهٌ', Allah’ın her türlü eksiklikten uzak olduğunu belirtirken, 'واحدٌ' ve 'قَهَّارٌ' kelimeleri de O’nun birliğini ve yüceliğini pekiştirmektedir.