Zümer Suresi 66. Ayet

Zümer Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, adını "Zümer" kelimesinden alır, bu kelime "grup" veya "topluluk" anlamına gelir. Sure, genel olarak tevhid, ahiret, iman ve kulluk temalarını işlemektedir. Bu bağlamda, ayet 66, Allah’a kulluk etmenin önemi ve şükretmenin gerekliliği üzerinde durmaktadır. Ayet, kulları Allah’a ibadet etmeye teşvik ederken, aynı zamanda şükrün de önemine vurgu yapar. Mekki dönemde inen bu ayet, inananlara hitap etmekte ve onları doğru yola yönlendirmekte bir işlev görmektedir. Zümer, inançları sarsılan ve putperestliğe yönelen topluluklara karşı bir uyarı niteliği taşımaktadır. Bu sure, insanların Allah'a olan kulluklarını ve O'nun birliğini kabul etmeleri gerektiğini vurgularken, şükretmenin de bir ibadet biçimi olarak ele alınmasını sağlar. Ayet, bireylerin yalnızca Allah’a yönelmesi gerektiği ve bununla birlikte şükretmenin, kişinin Allah'a olan bağlılığını ve O'na karşı olan minnet duygusunu ifade ettiğini anlatmaktadır.

Ayet içerisinde dikkat çeken önemli kelimelerden biri 'عَبَادَة' (ibadet/kulluk) kelimesidir. Bu kelime, kulluğun özünü ifade etmektedir. Ayrıca 'شَاكِرِينَ' (şükredenler) kelimesi, insanların Allah'a karşı minnet ve şükür görevlerini hatırlatmaktadır. Ayette, 'إِلَى' (yalnızca) ifadesi de önemli bir vurgu yapmaktadır, zira bu ifade, ibadetin yalnızca Allah'a yapılması gerektiğini pekiştirmektedir. Tecvid açısından, 'عَبَادَة' ve 'شَاكِرِينَ' kelimeleri 'mim' harfi ile 'dal' harfi arasında bir med kelimesi bulunmaktadır.

Kur'an'da geçen kelimelerin sıklıkları, bu kavramların ne denli önemli olduğunu göstermektedir. 'عَبَادَة' (kulluk) kelimesinin sık kullanılması, kulluk bilincinin İslam'ın temel taşlarından biri olduğunu vurgularken, 'شَاكِرِينَ' (şükredenler) kelimesi ise insanların Allah'ın nimetlerine karşı gösterdiği minnet duygusunu ifade eder. 'إِلَى' (yalnızca) kelimesi, kulluğun ve ibadetin yalnızca Allah'a has olduğunu belirtmekte ve bu durum, Müslümanların inanç ve ibadet pratikleri üzerine derin bir etki bırakmaktadır.