Abese Suresi 23. Ayet

Abese Suresi, genel olarak insanların cehaletleri, sorumlulukları ve Allah'ın emirlerine karşı duyarsızlıkları üzerine yoğunlaşan bir metin olarak dikkat çeker. Mekke döneminde inmiş olan bu sure, insanların dikkatini çekmek ve onları düşündürmek amacıyla çeşitli anlatımlar kullanır. 23. ayet, insanın Allah'ın kendisine verdiği emirleri yerine getirmediğini vurgular. Bu durum, insanın içsel zaaflarını ve Allah'a karşı olan sorumluluklarını gözler önüne serer. Ayet, insanın doğru yolu seçme konusundaki ihmalkarlığını vurgularken, aynı zamanda insanın kendi hatalarını kabullenmemek gibi bir eğilimde olduğunu da ifade eder. Abese Suresi'nin genel yapısı içerisinde bu tür eleştiriler, insanın ruhsal ve ahlaki durumunu sorgulayan bir üslup ile sunulur. Ayetin, insanın iradesi ile ilgili ciddi bir sorgulamayı içermesi, okuyucunun kendi eylemlerini değerlendirmesi için bir fırsat oluşturur. Sure, aynı zamanda toplumsal sorumlulukları ve birey olarak insanın varlık nedenini sorgulatan bir derinliğe sahiptir. Bu bağlamda, Abese Suresi’nin 23. ayeti, insanın emredilenleri yerine getirmedeki ihmalkarlığını, sadece bireysel bir sorun olarak değil, aynı zamanda toplumsal bir sorun olarak ele alır.

Ayetin telaffuzu sırasında, özellikle 'يُؤَدِّ' kelimesinde med (uzatma) kuralı uygulamaları dikkat çekmektedir. Ayrıca 'لَمْ' ile gelen fiillerde idgam (birleştirme) kuralları da göz önünde bulundurulmalıdır.

Bu ayette geçen kelimeler, Kur'an'da sıkça yer alan temalarla bağlantılıdır. 'أَمْرَ' (emir) kelimesi, insanlara yönelik sorumlulukları ve Allah'ın buyruklarını hatırlatmak amacıyla sıklıkla kullanılır. 'يُؤَدِّ' (yerine getirmek) kelimesi ise, bu emirlerin ifası konusundaki ihmalkarlığı vurgulamak için önemli bir yere sahiptir. 'إِنْسَانٌ' (insan) kelimesinin sık kullanımı, Kur'an'da insanın doğası ve sorumlulukları hakkında sürekli bir sorgulama yapıldığını gösterir.