Abese Suresi 30. Ayet

Abese Suresi, Mekke döneminde inen bir surenin parçasıdır ve genel olarak insanın yaratılışına, Allah'ın kudretine ve ahiret hayatına dair uyarılar içermektedir. Bu sure, müminlerin ve inanmayanların durumunu, ahiretin gerçekliğini ve insanın kendi başına bu dünya hayatında ne kadar sorumlu olduğunu vurgular. Ayet 30, bu surede bahsedilen dünya hayatının geçici olan nimetlerinden ve Allah'ın insanlara sunduğu olanaklardan bahsetmektedir. Bu bağlamda, insanlara çeşitli nimetler ve güzellikler sunularak yaratılışın bir parçası olarak onların bu nimetlere şükretmeleri gerektiği hatırlatılmaktadır. Sure, genel olarak insanın yaratılışına ve ahiret hayatına dair uyarılar içermekte olup, bu ayet de insanların gözünde değerli olan bahçeleri ve meyveleri dile getirerek, Allah’ın kudretini ve cömertliğini yansıtmaktadır.

Ayet içerisinde geçen kelimeler arasında 'جَنَّاتٍ' (bahçeler), 'كَثِيفَةٍ' (sık) ve 'عَظِيمَةٍ' (büyük) gibi kelimeler dikkat çekmektedir. Bu kelimeler, ayetin anlamını zenginleştirirken, bahçelerin büyüklüğü ve sık oluşu hakkında bir betimleme yapmaktadır. Tecvid açısından, ayette 'مد' (uzatma) ve 'إدغام' (birleştirme) gibi temel kuralların uygulanması gerektiği dikkat çekmektedir.

Ayet içinde yer alan 'جَنَّاتٍ' kelimesi, Kur'an'da toplam 6 kez geçerken, 'كَثِيفَةٍ' ise 3 kez, 'عَظِيمَةٍ' kelimesi 4 kez geçmektedir. Bu kelimelerin sıklığı, Allah'ın yarattığı nimetlerin ve cömertliklerin önemini ve büyüklüğünü vurgulamak amacıyla sıkça kullanıldığını gösterir. Bahçeler, insanların dünya hayatında sahip olabilecekleri nimetlerin bir simgesi olarak belirgin bir şekilde öne çıkmaktadır.