Abese Suresi 35. Ayet

Abese Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve adını, ilk ayetinde geçen 'abese' kelimesinden alır. Bu sure, genellikle ahiret günü, insanların birbirlerinden kaçışları ve o günün dehşetli durumunu anlatır. Ayet 35 ise, insanların birbirlerine karşı olan yakınlıkları ve o günde yaşanacak olan korku dolu anlardan bahsederek, herkesin kendi işine yoğunlaşacağını ifade eder. İnsanların o günde kardeşleri, eşleri, çocukları ve ebeveynleri gibi en yakınlarından bile kaçacakları belirtilmektedir. Bu bağlamda, Abese Suresi'nin genel teması, ahiret gününün ağırlığını ve insanların o gün karşılaşacakları zorlukları gözler önüne sermektedir. Bu surede, insan psikolojisi ve toplum içindeki ilişkilerin o gün nasıl değişeceği üzerinde durulmaktadır. İnsanların dünyadaki ilişkileri, ahiret bilinci ile birlikte yeniden şekillenmekte ve o gün karşılaşacakları dehşet, insanlara kendi çıkarlarını düşünmek zorunda bırakmaktadır. Bu ayet, insan ilişkilerinin sınırlarını ve o gün yaşanacak olan zorluğu yansıtmaktadır.

Ayetin içeriğinde dikkat çeken bazı kelimeler arasında 'أَبٍ' (baba), 'أُمٍّ' (anne) ve 'يَوْمَ' (gün) gibi kelimeler bulunmaktadır. Bu kelimeler, insanların yakın ilişkilerini ve gündelik yaşamlarını tasvir eder. Ayrıca, ayette 'يَفِرُّ' (kaçmak) kelimesi öne çıkarak, insanların psikolojik durumunu ve korku anında ne hale geleceklerini vurgular. Tekrar eden bazı tecvid kuralları da bulunmaktadır, örneğin idgam ve med durumları, kelimelerin akışında önem taşır.

Ayet içindeki kelimeler, Kur'an'da sıkça geçen önemli kavramlardır. 'أبٍ' (baba) kelimesi, insan ilişkilerinin temel taşlarından biri olarak sıkça kullanılırken, 'أمٍّ' (anne) kelimesi de benzer bir önem taşır. Ayrıca, 'يومَ' (gün) kelimesinin yüksek sayıda geçişi, ahiret günü temalarının Kur'an'da ne kadar merkezi bir yere sahip olduğunu göstermektedir. Bu kelimelerin tekrarının, insan ilişkilerinin ve ahiret bilincinin önemini vurgulamak için kullanıldığı söylenebilir.