Ankebut Suresi 17. Ayet

Ankebût Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak iman, ahlak, Peygamberler tarihi ve kıyametin delilleri gibi konuları işler. Bu sure, inananların karşılaştığı zorluklar, sabır ve şükretmek üzerine vurgu yapar. Ayet 17, Allah'a ibadet etmemek ve putlara tapma davranışını eleştirir. Burada, insanların yaratıcının yerine koydukları varlıklara yönelerek yalanlar uydurmalarının, gerçek bir geçim kaynağı sağlamayacağına dikkat çekilmektedir. Ayet, ayrıca Allah'a kulluk etmenin ve rızkı O'ndan dilemenin önemini vurgulayarak, inananların yalnızca Allah'a dönmeleri gerekliliğini ifade eder. Bu bağlamda, ayet Müslümanlara Allah'a olan bağlılıklarını artırmaları ve sahte inançlardan sakınmaları gerektiğini hatırlatmaktadır. Kur'an'da sıkça görülen temalardan biri olan Allah'a duyulan güven ve ibadet, bu ayette de kendini göstermektedir. Ayet, inananları uyarırken aynı zamanda onlara Allah'ın rahmetini ve yardımını hatırlatır, bu nedenle bu surede yer alan öğütler, toplumda derin bir etki bırakmayı amaçlamaktadır.

Ayette 'تَعْبُدُونَ' kelimesi fiil olarak kullanılmış ve idgam uygulaması içermektedir. 'الرِّزْقَ' kelimesinde ise med kuralı uygulanmıştır.

Bu kelimelerin Kur'an'da sıkça geçmesi, inanç, ibadet ve rızık temalarının önemine işaret eder. Özellikle rızık, Allah'ın verdiği bir nimet olarak sıkça vurgulanmaktadır. 'تَعْبُدُونَ' kelimesi ise insanların kulluk ilişkisini sorgulayan ayetlerde sıklıkla yer alır. 'يُزَوِّرُونَ' kelimesi, yalan ve sahte inançların eleştirisi bağlamında önemli bir yere sahiptir. Bu kelimelerin tekrarı, Müslümanların dikkatini çekmek ve düşünmelerini sağlamak amacıyla kullanılmıştır.