A'râf Sûresi 119. Ayet

A'râf Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak insanlık tarihindeki önemli olayları, peygamberlerin kavimlerine karşı olan mücadelelerini, Allah'ın emirlerine itaatin ve isyanın sonuçlarını ele alır. Bu surede, özellikle insanların ahlaki seçimleri ve bu seçimlerin sonuçları üzerinde durulmaktadır. Ayet 119, A'râf Suresi kapsamında, bir grup insanın Allah'ın emirlerine karşı gelmesinin sonuçlarını ve bu nedenle yaşadıkları mağlubiyeti ifade etmektedir. Bu bağlamda, suredeki diğer ayetlerle birlikte, insanların kendi kararları ve bu kararların sonuçları arasında sıkı bir ilişki olduğunu gösterir. Ayet, aynı zamanda Allah'ın adaletini ve zulme karşı duruşunu da örneklemektedir. Mekke döneminde inen bu sure, inananlara moral vermekte ve karşılaştıkları zorluklar karşısında sabırlı olmalarını teşvik etmektedir. A'râf Suresi, sosyal ve ahlakî temaları ön plana çıkararak, insanları düşünmeye ve kendi hayatlarıyla ilgili derin sorgulamalar yapmaya yönlendirmektedir.

Ayet içerisinde, Arapça'daki önemli kelimeler, anlam derinliği açısından dikkat çekmektedir. 'مَغْلُوبٌ' kelimesi mağlup olan anlamındayken, 'ذَلِيلٌ' kelimesi, küçülme ya da alçaklık anlamına gelmektedir. 'فَرَّقَ' kelimesi ise feragat etmek anlamını taşımaktadır. Bu kelimeler, ayetin anlaşılırlığını artırmakta ve içeriği daha anlamlı hale getirmektedir. Ayrıca ayette, med ve idgam gibi tecvid kurallarına da dikkat edilmiştir.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an'da belirli sıklıklarla geçmektedir. 'مَغْلُوبٌ' kelimesi, insanın zayıflığını ve düşkünlüğünü ifade etmek üzere sıklıkla kullanılır, bu da insanlık tarihindeki mağlubiyetleri anlatan konulara sıkı bir bağlantı kurar. 'ذَلِيلٌ' ise insanın düşüklüğünü gösterirken, etik ve ahlaki dersler vermektedir. 'فَرَّقَ' kelimesinin sınırlı sayıda geçişi, feragat etmenin ve geri çekilmenin önemini vurgulamak adına kullanılmaktadır. Bu kelimelerin yoğun kullanımı, insanlara karşılaşabilecekleri zorlukların doğasına dair uyarılar sunmaktadır.