A'râf Sûresi 130. Ayet

A'râf Suresi, Kur'an-ı Kerim'in yedinci suresi olup, Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, genel olarak insanları Allah’ın birliğine, gönderilen peygamberlere ve geçmiş kavimlerin başlarına gelen olaylara dair ibretler konusunda uyarır. 130. ayet, Firavun ve soyunun yıllarca kuraklık ve kıtlıkla imtihan edildiğini ifade eder. Bu durum, Firavun'un ve halkının akıllarını başlarına almaları ve Allah’a yönelmeleri için bir fırsat teşkil etmektedir. Bu ayet, geçmişteki toplumların yaşadığı felaketler aracılığıyla, insanlara ders vermeyi hedefler. A'râf Suresi’nde yer alan bu ayet, aynı zamanda Allah’ın adaletini ve O’nun kullarını uyarma merhametini de vurgular. Mekke döneminde inmiş olması, toplumun inançsızlıkla yüzleştiği ve doğru yolda gitmeleri için uyarılara ihtiyaç duyduğu bir dönemi yansıtır. Bu bağlamda, ayet geçmişte yaşamış olan Firavun'un kavmi ile ilgili bir uyarıyı ve ders almayı teşvik eden bir mesaj sunar. Adalet, merhamet ve uyanış temaları A'râf Suresi boyunca işlenmeye devam ederken, bu ayetin de bu genel çerçeve içerisinde değerlendirilmesi gerekmektedir.

Ayrıca, ayetteki 'kıtlık' kelimesi, özellikle tarım toplumu için önemli bir durumu ifade ederken, 'düşünüp' kelimesi düşünmenin ve ibret almanın önemini ön plana çıkarmaktadır. Tecvid açısından, ayetteki bazı kelimelerde duraklama (waqf) kuralları dikkate alınmalıdır.

Kur'an'da 'Firavun' kelimesi sıkça geçmektedir çünkü o, hem tarihi bir figür hem de sembolik bir anlam taşımaktadır ve yanlış yolda gidenlerin karşılaştığı sonuçları göstermektedir. 'Kıtlık' ve 'düşünüp' kelimeleri de sıkça kullanılmakta, bu durum insanların başlarına gelen olumsuz olaylar karşısında düşünmeleri ve ders çıkarmaları gerektiğini vurgulamaktadır. Bu kelimeler, insanlara hatırlatıcı bir işlev görmekte ve ibret alınmasını teşvik etmektedir.