A'râf Sûresi 164. Ayet

A'râf Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve toplumun inanç ve ahlak yapısını sorgulayan bir sure olarak bilinir. Bu sure, genel olarak insanların inançları üzerinde durmakta ve toplumların nasıl helak olabileceğine dair uyarılar içermektedir. 164. ayet, bu uyarıların bir parçası olarak, bir grup insanın Allah'ın helak edeceği bir topluma neden öğüt verdiklerini sorguladıkları bir durumu anlatır. Bu bağlamda, öğüt verenlerin niyeti, kendilerine bir mazeret sağlamak ve belki de bu topluluğun günahlardan sakınmasını sağlama umududur. Ayet, öğüt verme eyleminin nedenini sorgulayan bir diyalog ile doludur ve bunun, toplumsal sorumluluk ve ahlaki yükümlülükler açısından önemine işaret eder. Mekke döneminin zorlukları ve inançsızlık karşısında Müslümanların durumu, bu tür diyaloglarla daha iyi anlaşılmaktadır. Diğer yandan, bu surede sıkça tekrarlanan temalar arasında inanç, ibadet, ahlak ve toplumsal adalet gibi konular öne çıkmaktadır. Ayet ayrıca, insanlara karşılaştıkları kötü durumlara rağmen etkili bir şekilde öğüt verme gerekliliğini ve bunun arkasındaki motivasyonu ele alır. Bu açıdan, 164. ayet, toplumsal dayanışmayı ve bireysel sorumluluğu vurgulamakta, aynı zamanda Allah'ın adaletine olan inancı pekiştirmektedir.

Ayetteki kelimeler, doğrudan anlamlarının yanı sıra, dinî ve ahlaki öğüt verme, sorumluluk gibi kavramları da içermektedir. Ayette, 'nasihat' (öğüt) kelimesinin yanı sıra 'mazeret' ve 'azap' kelimeleri, dinin sosyal ve ahlaki boyutunu ortaya koymaktadır. Tecvid açısından ise, ayetlerde med ve idgam kuralları geçerli olup, okuma sırasında kelimelerin doğru vurgulanması önemlidir.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an'da belirli temaların sıkça tekrarlandığını göstermektedir. Özellikle 'öğüt' ve 'azap' kelimeleri, insanlara verilen öğütlerin önemini ve bunun sonuçlarını vurgulamak için sıklıkla kullanılmaktadır. Bu terimlerin yüksek geçiş sayıları, dinin toplumsal ve ahlaki yönlerinin Kur'an'da ne kadar önemli bir yer kapladığını ortaya koymaktadır.