A'râf Sûresi 172. Ayet

A'râf Suresi, Mekke döneminde inmiş olup, genel olarak insanlığın yaratılışı, Allah’ın varlığı, peygamberler, ahiret ve insanın sorumluluğu gibi temaları işler. Bu sure, insanların Allah’a olan kulluklarını ve O’nun emirleri karşısındaki tutumlarını ele alır. 172. ayet ise, insanların yaradılışları sırasında Allah ile yaptıkları akidi hatırlatmaktadır. Bu bağlamda, ayet, insanın ruhunun yaratılışı aşamasında Allah’ın, Âdem’in soyundan gelen tüm nesillere hitap edip, 'Ben sizin Rabbiniz değil miyim?' sorusunu yöneltmesini anlatır. İnsanlar bu soruya 'Evet, Rabbimizsin' şeklinde cevap vermişlerdir. Bu durum, kıyamet gününde insanların 'Biz bundan habersizdik' dememeleri için bir hatırlatma niteliğindedir. Bu ayet, insanın yaratılışında Allah ile olan ilişkisinin ve bu ilişkinin öneminin altını çizer. Sure, insanın sorumluluğunu, Allah’a karşı olan yükümlülüklerini ve düşünsel bir varlık olarak nasıl bir varoluşa sahip olduğunu vurgular. Mekke döneminin sosyal ve kültürel dinamikleri arasında, bu tür hatırlatmalar, inananların Allah’a olan bağlılıklarını pekiştirmek amacı taşır.

Ayetin tecvid kurallarında, 'idgam' ve 'med' uygulamaları vardır. Med harfleri ayet içinde uzatılarak okunur; bu da okuma sırasında belirgin bir melodi ve ton yaratır.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça geçmektedir. 'Rabbiniz' kelimesi, Allah’ın kullarına olan bağını ve onları yönlendirişini vurgulamak için sıkça kullanılır. 'Şahitler' kelimesi, insanların kıyamet gününde kendileri hakkında tanıklık edecek olmalarını ifade ederken, 'Oğullar' kelimesi, insanlığın kökenini ve birbirleriyle olan bağlantılarını simgeler. Bu kelimelerin tekrarı, okuyucuya ve dinleyiciye, insanın yaratılışındaki ve Allah ile olan bağındaki derin anlamları hatırlatmayı amaçlar.