الْاَعْرَافِ

A'râf Sûresi 172. Ayet

وَاِذْ

اَخَذَ

رَبُّكَ

مِنْ

بَن۪ٓي

اٰدَمَ

مِنْ

ظُهُورِهِمْ

ذُرِّيَّتَهُمْ

وَاَشْهَدَهُمْ

عَلٰٓى

اَنْفُسِهِمْۚ

اَلَسْتُ

بِرَبِّكُمْۜ

قَالُوا

بَلٰىۚۛ

شَهِدْنَاۚۛ

اَنْ

تَقُولُوا

يَوْمَ

الْقِيٰمَةِ

اِنَّا

كُنَّا

عَنْ

هٰذَا

غَافِل۪ينَۙ

١٧٢

Ve-iż eḣaże rabbuke min benî âdeme min zuhûrihim żurriyyetehum veeşhedehum ‘alâ enfusihim elestu birabbikum(s) kâlû belâ(*) şehidnâ(*) en tekûlû yevme-lkiyâmeti innâ kunnâ ‘an hâżâ ġâfilîn(e)

Hani Rabbin (ezelde) Ademoğullarının sulplerinden zürriyetlerini almış, onları kendilerine karşı şahit tutarak, "Ben sizin Rabbiniz değil miyim?" demişti. Onlar da, "Evet, şahit olduk (ki Rabbimizsin)" demişlerdi. Böyle yapmamız kıyamet günü, "Biz bundan habersizdik" dememeniz içindir.