A'râf Sûresi 192. Ayet

A'râf Suresi, Kur'an-ı Kerim'in yedinci suresi olup, Mekki bir sure olarak kabul edilmektedir. Bu sure, genel olarak insanların Allah'a ve O'nun birliğine davet edildiği, ayrıca putlara yapılan ibadetlerin ve bunların sonuçlarının eleştirildiği bir içerik taşımaktadır. Surenin temel temalarından biri, insanlara gerçek ilahi güç olan Allah'ın varlığını hatırlatmak ve putlara, ilahlara atfedilen güçlerin aslında var olmayan birer aldanış olduğunu vurgulamaktır. Ayet 192, bu bağlamda putların ne insanlara ne de kendilerine yardım edemeyeceği durumunu ifade eder. Bu ayet, insanların putlara tapmalarının mantıksızlığını ve bu putların aslında birer nesne olduklarını vurgulamaktadır. Mekke döneminde indirilen bu ayet, o dönemdeki putperest inançları eleştirmekte ve Allah'a olan inancı pekiştirmeyi hedeflemektedir. Bu bağlamda, ayet, insanların akıllarını kullanarak kendi inançlarını sorgulamalarını teşvik etmektedir. A'râf Suresi, moral ve duygusal destek sağlamakla birlikte, insanları kendi iradeleriyle doğru yola yönlendirmeyi de amaçlamaktadır.

Ayet içerisinde tecvid açısından önemli bazı hususlar bulunmaktadır. "يُعِينُونَ" kelimesinde 'idgâm' kuralı gözetilmiştir. Ayrıca, kelimelerin telaffuzunda dikkat edilmesi gereken 'med' durumları da mevcuttur.

A'râf Suresi'nde geçen bu kelimeler, putların acizliğini ve etkisizliğini vurgulamak için sıkça kullanılmaktadır. Özellikle 'يُعِينُونَ' kelimesi, putların insanlara yardım edememesi gerektiğini ortaya koymakta ve her türlü ilahi gücün yalnızca Allah'a ait olduğunu hatırlatmaktadır. 'أَصْنَامًا' kelimesinin sık geçişi, kurban ve duaların yöneltildiği nesnelerin eleştirisini ön plana çıkarmaktadır. Bu bağlamda, bu kelimelerin tekrar edilmesi, mesajın pekiştirilmesine yönelik bir dilsel strateji olarak değerlendirilebilir.