A'râf Sûresi 34. Ayet

A'râf Suresi, Mekke döneminde inen ve genel olarak insanlara uyarılar, ahlaki değerler ve kıyamet günü ile ilgili konuları ele alan bir suredir. Bu surede, insanların geçmişteki kavimleri, onların başlarına gelen olayları ve bu olayların sonuçları üzerinden dikkat çekici dersler verilmektedir. A'râf Suresi, özellikle Allah'ın adaletine, insanların iradesine ve hayatın sonlarına dair önemli mesajlar içermektedir. 34. ayet, her ümmetin belirli bir süreye, yani ecele sahip olduğunu vurgulamaktadır. Bu süre dolduğunda, insanların bu sürenin geri alınması veya uzatılması gibi bir şansı olmadığını belirtir. Ayet, insan hayatındaki belirli sürecin kaçınılmaz olduğunu ve bu sürecin Allah tarafından belirlenmiş olduğunu ifade eder. Söz konusu ayetin içeriği, insanların hayatları boyunca karşılaşacakları olayların ve sonların ne kadar kaçınılmaz olduğunu gözler önüne serer. Bu bağlamda, surede yer alan diğer ayetlerle birlikte, insanın yaşadığı hayatın ve karşılaştığı zorlukların, bir bütün olarak Allah'ın iradesinin bir parçası olduğu fikri öne çıkmaktadır.

Ayetin tecvidinde, med harfleri belirgin bir şekilde uzatılır. Ayrıca, bazı kelimelerin sonunda 'idgam' uygulaması vardır.

Ayet içindeki kelimeler, Kur'an'da sıkça geçmektedir. 'Ümmet' kelimesi, toplum ve topluluk anlamında kullanılarak, farklı milletlerin bir arada yaşadığı durumları ifade etmektedir. 'Ecel' kelimesi, insanların yaşam sürelerini ve ölümlerini belirten bir terim olarak, insanların hayatlarının sonlanmasının kaçınılmaz olduğunu vurgulamakta önemli bir yer tutar. 'Mükadder' kelimesi ise, belirli bir zaman dilimini ifade ederek, her şeyin bir ölçü ve düzen içinde gerçekleştiğine dikkat çekmektedir. Bu kelimelerin sık kullanımı, yaşamın geçiciliği, insanların sorumlulukları ve Allah'ın iradesinin belirleyiciliği konularına yapılan vurgulardan kaynaklanmaktadır.