A'râf Sûresi 4. Ayet

A'râf Suresi, Kur'an-ı Kerim'in yedinci suresi olup, Mekke'de inmiştir. Bu sure, genel olarak insanları uyarma, tevhid inancını pekiştirme ve peygamberlerin hayatlarından kesitler sunma amacını taşır. Surede önceki kavimlerin helak edilmeleri üzerinden bir öğüt verilmekte, insanların uyanık ve dikkatli olmaları gerektiği hatırlatılmaktadır. Ayet 4, geçmişte birçok şehir ve kavmin, Allah'ın azabına maruz kalmış olduğunu ve bu azabın ne zaman geleceğinin belirsizliğine dikkat çeker. Burada, azabın gece veya gündüz, insanların uykusunda ya da dinlenme anında geldiği ifade edilerek, insanların daima tetikte olmaları gerektiği mesajı verilmektedir. Bu bağlamda, ayet, hem bir uyarı hem de geçmişten ders alma çağrısı niteliği taşımaktadır. Mekki bir sure olması sebebiyle, İslam'ın temel öğretilerinin yanı sıra, inkar edenlerin akıbetlerine dair kıssalarla zenginleştirilmiştir. Ayet, genel anlamda insanlara, geçmişte yaşanan olayları düşünerek, kendi hayatlarına yön vermeleri konusunda bir uyarıdır.

Ayetin okunuşunda, 'مَكَان' ve 'حَضَرَ' kelimelerinde idgam kuralı uygulanmaktadır. Ayrıca 'لَيْل' ve 'نَهَار' kelimeleri, med kuralları gereği daha uzun okunabilir.

Ayet içerisinde geçen kelimeler, Kur'an'da sıkça kullanılır. Özellikle 'كَمْ' (nice) kelimesinin çok kullanılması, sayıların ve miktarların önemini vurgulamak içindir. 'مَكَان' (şehir) kelimesi, toplumların ve medeniyetlerin inşasında önemli bir yer tuttuğu için sıkça karşımıza çıkar. 'حَضَرَ' (gelmek) kelimesinin tekrarı, bir olayın beklenmedik bir zamanda, aniden gerçekleşebileceğini ifade etmek için kullanılıyor.