Bakara Suresi 102. Ayet Meâlleri
| Meâl Sahibi | İfade |
|---|---|
| Abdulbaki Gölpınarlı Meali | Tuttular da Süleyman'ın saltanatı aleyhine, Şeytanların kapıldıkları şeylere uydular. Halbuki Süleyman kafir olmamıştı, Şeytanlar kafir olmuşlardı. İnsanlara büyü yapmasını ve Babil'deki Harut, Marut adlı iki meleğe indirilen şeyleri öğretiyorlardı. O iki melek, hiçbir kimseye biz, ancak ve ancak Allah tarafından bir sınamayız, sakın kafir olma demeden bir şey öğretmiyordu. Onlardan, karıyla kocanın arasını açan şeyleri öğreniyorlardı. Öğrenenler de Allah'ın izni olmaksızın hiçbir kimseye zarar veremezlerdi. Kendilerine zarar verecek, fakat hiçbir faydası olmayacak şeyleri öğrenmekteydiler. Andolsun ki bu bilgiyi satın alanın ahiretten nasibi yoktur, bunu iyice bilmişlerdi de. Fakat bir de canları pahasına satın aldıkları o şeyin ne pis şey olduğunu bilselerdi. |
| Diyanet İşleri Meali (Yeni) | Süleyman’ın hükümranlığı hakkında şeytanların (ve şeytan tıynetli insanların) uydurdukları yalanların ardına düştüler. Oysa Süleyman (büyü yaparak) küfre girmedi. Fakat şeytanlar, insanlara sihri ve (özellikle de) Babil’deki Hârût ve Mârût adlı iki meleğe ilham edilen (sihr)i öğretmek suretiyle küfre girdiler. Hâlbuki o iki melek, “Biz ancak imtihan için gönderilmiş birer meleğiz. (Sihri caiz görüp de) sakın küfre girme” demedikçe, kimseye (sihir) öğretmiyorlardı. Böylece (insanlar) onlardan kişi ile karısını birbirinden ayıracakları sihri öğreniyorlardı. Hâlbuki onlar, Allah’ın izni olmadıkça o sihirle hiç kimseye zarar veremezlerdi. (Onlar böyle yaparak) kendilerine zarar veren, fayda getirmeyen şeyleri öğreniyorlardı. Andolsun, onu satın alanın ahirette bir nasibi olmadığını biliyorlardı. Kendilerini karşılığında sattıkları şey ne kötüdür! Keşke bilselerdi! |
| Elmalılı Hamdi Yazır Meali | Tuttular da Süleyman mülküne dair şeytanların uydurup izledikleri şeyin ardına düştüler. Halbuki Süleyman inkâr edip kâfir olmadı, lakin o şeytanlar kâfirlik ettiler; insanlara sihir öğretiyorlar ve Bâbil'de Harut ve Marut'a, bu iki meleğe indirilen şeyleri öğretiyorlardı. Halbuki o ikisi "biz ancak ve ancak sizi denemek için gönderildik, sakın sihir yapıp da kâfir olmayın!" demeden kimseye birşey öğretmezlerdi. İşte bunlardan karı ile kocanın arasını ayıracak şeyler öğreniyorlardı. Fakat Allah'ın izni olmadıkça bununla kimseye zarar verebilecek değillerdi. Kendi kendilerine zarar verecek ve bir fayda sağlamayacak bir şey öğreniyorlardı. Yemin olsun ki, onu her kim satın alırsa, onu alanın ahirette bir nasibi olmayacağını da çok iyi biliyorlardı. Hakkiyle bilselerdi, uğruna canlarını sattıkları şey ne çirkin bir şeydi. |
| Mehmet Okuyan Meali | Onlar, Süleyman’ın hükümdarlığı hakkında şeytanların (uydurup) söylediklerine uymuşlardı. (Oysa) Süleyman, (büyü yapıp) kâfir olmamıştı. Ancak şeytan (ruhlu insan)lar kâfir olmuşlardı. (Çünkü) onlar, insanlara büyü ve Babil’de Harut ile Marut isimli iki hükümdara indirileni öğretiyorlardı. (O iki hükümdar): “Biz sadece bir imtihanız; sakın kâfir olmayın!” demeden kimseye (bir şey) öğretmezlerdi. Onlar, o ikisinden (Harut ile Marut’tan), kişi ile eşinin arasını açacak şeyleri öğreniyorlardı. Oysa onlar (büyücüler), Allah’ın izni olmadan kimseye zarar veremezler(di). Onlar ise, kendilerine zarar veren ve yarar sağlamayan şeyleri öğreniyorlardı. Yemin olsun ki (büyüyü) satın alanların ahiretten payı olmadığını çok iyi bilmektelerdi. Karşılığında kendilerini sattıkları şey ne kötüdür! Keşke bunu bilselerdi! |
| Ömer Nasuhi Bilmen Meali | Ve onlar Süleyman aleyhisselâm mülkü aleyhine şeytanların uydurdukları şeylerin ardına düştüler. Halbuki Süleyman, asla küfretmedi, fakat o şeytanlar kâfir oldular. Onlar nâsa sihir ve Babil'deki iki meleğe, Harût ile Marût'a indirilmiş olan şeyleri öğretiyorlardı. Bu iki melek ise, «Biz ancak bir fitneyiz, sakın kâfir olma!» demedikçe bir kimseye sihir namına bir şey öğretmezlerdi. İşte birtakım kimseler bu iki melekten zevç ile zevcenin arasını ayıracak şeyler öğreniyorlardı. Fakat bunlar Allah Teâlâ'nın izni olmadıkça bu sihr ile bir kimseye bir zarar verebilir değildirler. Onlar kendilerine zarar verip fayda vermeyen şeyleri öğreniyorlardı. Yemin olsun ki onlar, o sihri satın alan kimse için ahirette hiç bir nâsip olmayacağını muhakkak bilmişlerdir. Ne fena bir şey mukabilinde nefislerini satmış oldular, eğer bilecek olsalardı. |
| Süleyman Ateş Meali | Süleyman'ın hükümdarlığı hakkında onlar, şeytanların uydurdukları sözlere uydular (Süleyman'ın, büyü yaparak saltanatını kazandığını söyleyen şeytan ruhlu insanlara uyup, Süleyman'ın büyücü olduğuna inandılar). Oysa Süleyman (büyü yaparak) küfre gitmemişti. Fakat o şeytanlar küfre gittiler: İnsanlara büyü ve Babil'de Harut ve Marut adlı melekler(den ilham alan iki kişiy)e indirileni öğretiyorlar. Halbuki onlar: "Biz bir fitneyiz (sizin için bir sınavız), sakın, küfre gitme(yin)!" demedikçe kimseye bir şey öğretmiyorlardı. Fakat bunlar, onlardan, erkekle karısının arasını açacak şeyler öğreniyorlardı. Ama, onlar, Allah'ın izni olmadan onunla hiç kimseye zarar veremezler. Onlar, kendilerine yarar vereni değil, zarar vereni öğreniyorlardı. Andolsun, onu sat(ıp onunla çıkar sağlay)anın, ahirette bir nasibi olmadığını gayet iyi biliyorlardı. Vicdanlarını sattıkları şey ne kötüdür, keşke (bunu) bilselerdi! |
| Süleymaniye Vakfı Meali | Sonra tuttular, Süleyman’ın iktidarı aleyhine şeytanların takip ettikleri şeye uydular. Süleyman kâfir olmamıştı ama insanlara o büyülü sözleri öğreten şeytanlar kâfir olmuşlardı (Bu Yahudiler) Bâbil’de o iki melik’in, Hârût ile Mârût’un başına gelenlerin de arkasına düştüler. Hâlbuki onlar: “Biz yandık, sakın bunu göz ardı etme! (kimseyi yakma)” demeden birine bir şey öğretmezlerdi. Bu ikisinden, kişi ile eşinin arasını ayıracak şeyler öğrenirlerdi, ama Allah’ın onayı olmadan kimseye zarar veremezlerdi. Bunlar (bu Yahudiler) ise, işlerine yaramayan, sadece zararı olan şeyi öğreniyorlar. İyi biliyorlar ki bunu tercih edenin ahirette eline bir şey geçmez. Kendilerini ne kötü satıyorlar! Keşke bunu bilseler! |
| Yaşar Nuri Öztürk Meali | Süleyman'ın mülk ve saltanatı konusunda onlar, şeytanların okuyup durduklarına uydular. Halbuki Süleyman küfre sapmamıştı. Ancak şeytanlar küfre sapmıştı; insanlara büyüyü öğretiyorlardı. Ve Babil'de Hârût ve Mârût adlı iki melek üzerine indirileni öğretiyorlardı. Oysaki o iki melek, "Biz bir imtihan aracıyız, sakın küfre sapma!" demedikçe hiç kimseye bir şey öğretmiyorlardı. İnsanlar onlardan erkekle eşinin arasını açacakları şeyi öğreniyorlardı. Ne var ki, onlar onunla Allah'ın izni olmadıkça hiç kimseye zarar veremezler. Onlar kendilerine zarar vereni, yarar vermeyeni öğreniyorlardı. Yemin olsun ki, onu satın alanın âhirette hiçbir nasibi olmayacağını açıkça bilmişlerdir. Öz benliklerini sattıkları şey ne kötüdür! Bir bilebilselerdi! |
Bakara Suresi 102. Ayet Hakkında Genel Bilgiler
| Sure | Bakara |
| Sure Numarası | 2 |
| Ayet Numarası | 102 |
| Sure Türü | Medeni |
| Bulunduğu Cüz | 2 |
| Kur'an Sayfası | 3 |
| Toplam Harf Sayısı | 261 |
| Toplam Kelime Sayısı | 47 |
Bakara Suresi, Kur'an'ın en uzun suresi olup, genellikle Medine döneminde inmiştir. Bu sure, Müslüman toplumun inanç, ibadet, sosyal ve hukuksal düzeninin nasıl olması gerektiğine dair birçok hüküm içerir. Ayet 102, insanların Süleyman'ın hükümdarlığıyla ilgili yanlış bilgilere ve şeytanların uydurduğu yalanlara kapılmalarını anlatmaktadır. İnsanların sihir ve büyü ile ilgili bilgileri, özellikle Babil'deki Harut ve Marut adlı iki meleğin öğrettiği şeyler üzerinden edindikleri belirtilmektedir. Bu ayet, insanların gerçek bilgiye ulaşma çabasının yanı sıra, kötü niyetli kişilerin yalanlarına kapılmamaları gerektiği konusunda bir uyarı niteliği taşımaktadır. Süleyman'ın sihir ile ilişkisi olduğu yönündeki iddialar, şeytanların uydurduğu yalanlar olarak nitelendirilmiştir. Ayette, insanlara sihir öğretmesinin ardındaki nedenler ve bu bilgiyi edinmenin sonuçları üzerinde durulmaktadır.
Bakara Suresi 102. Ayet ile İlgili Dil Bilgisi Açıklamaları:
| Kelime | Temel Anlamı |
|---|---|
| سُليْمَانَ | Süleyman |
| كَافِرًا | kafir |
| مَلَائِكَةَ | melekler |
| سِحْرًا | büyü |
| فِتْنَةً | imtihan |
Ayette, Arapça dil bilgisi açısından bazı temel tecvid kuralları bulunmaktadır. Örneğin, idgam kuralı bazı kelimelerde geçerli olup, bu durum okunuş kolaylığı sağlar. Aynı zamanda, ayette 'مد' (med) kuralının da bazı bölümlerde uygulandığı görülmektedir.
Bakara Suresi 102. Ayet ile İlgili İstatistiksel Bilgiler ve Görselleştirme:
| Kelime | Temel Anlamı | Kur'an'daki Toplam Geçiş Sayısı |
|---|---|---|
| سِحْرًا | büyü | 60 |
| كَافِرًا | kafir | 29 |
| مَلَائِكَةَ | melekler | 88 |
Ayet içerisinde geçen kelimeler, Kur'an'da sıkça kullanılan terimlerdir. Özellikle 'سِحْرًا' (büyü) kelimesi, insanlara zarar vermek amacıyla kullanılabilecek bilgi ve güçlere atıfta bulunur. 'كَافِرًا' (kafir) kelimesi, inançsızlık ve küfrü ifade ederken; 'مَلَائِكَةَ' (melekler) ise Allah'ın gönderdiği, hayır işleyici varlıkları temsil eder. Bu kelimelerin sık geçmesi, Kur'an'ın genel mesajı ve ahlaki değerleri açısından büyük önem taşır.
مَلَائِكَةَ
88
سِحْرًا
60
كَافِرًا
29
Bakara Suresi 102. Ayetin Meallerindeki Dilsel Farklılıklar:
| Meal Sahibi | Kullanılan İfade | Dilsel Tonu |
|---|---|---|
| Abdulbaki Gölpınarlı | Süleyman kafir olmamıştı | Açıklayıcı |
| Diyanet İşleri | Süleyman (büyü yaparak) küfre girmedi | Açıklayıcı |
| Elmalılı Hamdi Yazır | Süleyman inkâr edip kâfir olmadı | Geleneksel |
| Mehmet Okuyan | Süleyman, (büyü yapıp) kâfir olmamıştı | Modern |
| Ömer Nasuhi Bilmen | Halbuki Süleyman, asla küfretmedi | Geleneksel |
| Süleyman Ateş | Oysa Süleyman (büyü yaparak) küfre gitmemişti | Modern |
| Süleymaniye Vakfı | Süleyman kâfir olmamıştı ama | Açıklayıcı |
| Yaşar Nuri Öztürk | Halbuki Süleyman küfre sapmamıştı | Açıklayıcı |
Tablodaki ifadeler, ayetin ana temasını ve Süleyman'ın durumunu açıklamaktadır. 'Süleyman kafir olmamıştı' ifadesi, birçok mealde benzer bir şekilde kullanılmıştır. Bu ortak ifade, Süleyman'ın masumiyetini vurgulamak için tercih edilmiştir. Mealler arasında bazı farklılıklar ise ifadenin daha açıklayıcı ya da modern bir dille sunulması şeklinde kendini göstermektedir. Örneğin, 'Oysa Süleyman (büyü yaparak) küfre gitmemişti' ifadesi daha güncel bir dil kullanırken, 'Süleyman inkâr edip kâfir olmadı' ifadesi daha geleneksel bir yaklaşım sergilemektedir. Bu farklılıklar, meallerin dil yapısı ve hedef kitlelerine göre değişiklik göstermektedir.