الْبَقَرَةِ

Bakara Suresi 200. Ayet

فَاِذَا

قَضَيْتُمْ

مَنَاسِكَكُمْ

فَاذْكُرُوا

اللّٰهَ

كَذِكْرِكُمْ

اٰبَٓاءَكُمْ

اَوْ

اَشَدَّ

ذِكْراًۜ

فَمِنَ

النَّاسِ

مَنْ

يَقُولُ

رَبَّنَٓا

اٰتِنَا

فِي

الدُّنْيَا

وَمَا

لَهُ

فِي

الْاٰخِرَةِ

مِنْ

خَلَاقٍ

٢٠٠

Fe-iżâ kadaytum menâsikekum feżkurû(A)llâhe keżikrikum âbâekum ev eşedde żikrâ(an)(k) femine-nnâsi men yekûlu rabbenâ âtinâ fî-ddunyâ vemâ lehu fi-l-âḣirati min ḣalâk(in)

Hac ibadetinizi bitirdiğinizde, artık (cahiliye döneminde) atalarınızı andığınız gibi, hatta ondan da kuvvetli bir anışla Allah'ı anın. İnsanlardan, "Ey Rabbimiz! Bize (vereceğini) bu dünyada ver" diyenler vardır. Bunların ahirette bir nasibi yoktur.