En'âm Sûresi 104. Ayet

En'âm Suresi, Kur'an'ın 6. suresi olup Mekke döneminde indirilmiştir. Bu sure, genel olarak Allah'ın birliği, peygamberlerin gönderilişi ve ahiret hayatı gibi temel inanç konularını ele almaktadır. Sure, müşriklerin putlara tapmalarını ve Allah'a ortak koşmalarını eleştirmekte, aynı zamanda insanlara doğru yolu gösterme amacı taşımaktadır. Ayet 104, bu bağlamda bir uyarı niteliği taşımakta ve insanların gözlerini açmaları, hakka yönelmeleri için bir işaret olarak görülmektedir. Bu ayet, insanların kendi sorumluluklarını anlamalarını ve doğruyu bulmak için çaba sarf etmeleri gerektiğini vurgulamaktadır. Ayette, kişinin kendi iradesi ile gerçeği görmesi veya gözlerini kapatması durumunda yaşayacağı sonuçlar ifade edilmektedir. Kur'an'da sıkça vurgulanan 'görme' ve 'göz' temaları, insanın anlayışını ve işitme kabiliyetini sembolize etmekte, bu da iman ve inanç konularında bireysel sorumluluğa işaret etmektedir. Bu ayetin, insanlara yapılan bir çağrı olduğu ve herkesin kendi eylemlerinin sonuçlarıyla yüzleşeceği mesajını taşıdığı söylenebilir. Ayrıca, peygamberin görevini ifa ederken, insanları zorla doğruya yönlendiremeyeceği, bunun bireysel bir tercih olduğuna dikkat çekilmektedir.

Ayetin tecvid kuralları arasında idgam ve med kuralları bulunmaktadır. Bazı kelimelerin arasında med uzunluğu gerektiren durumlar mevcuttur.

Bu kelimelerin sık kullanımı, Kur'an'ın insanlara doğru yolu göstermeye yönelik vurgu yapmasından kaynaklanıyor. 'Basiretler' kelimesi, hakikati anlama ve sezme yetisini ifade ederken, 'kör' kelimesi ise bir kişinin bu gerçeği reddetmesini ya da göz ardı etmesini simgeliyor. 'Rabbiniz' kelimesinin tekrar kullanımı, Allah'ın insanlara olan rehberliğini ve koruyuculuğunu hatırlatma amacı taşır. 'Gözler' kelimesi ise, fiziksel ve manevi anlama kapasitesini ifade ederek, bireylerin kendi iç dünyalarındaki değerlendirmelerini yapmalarına olanak tanır.