En'âm Sûresi 107. Ayet

En'âm Suresi, Mekke döneminde inmiş olup, genellikle tevhid, ilahî kudret, ahlaki değerler ve insanın sorumlulukları gibi konular etrafında şekillenmektedir. Bu sure, inkarcıların ve müşriklerin eylemlerini sorgulamakta ve onlara karşı bir uyarı niteliği taşımaktadır. Ayet 107, Allah'ın dilediği şeylerin gerçekleşeceği, insanların iradesinin sınırlı olduğu ve dolayısıyla onların şirk koşmalarının, Allah’ın izni olmaksızın mümkün olamayacağı fikrini ön plana çıkarmaktadır. Bu bağlamda, Peygamber'e (sav) verilen görev ve sorumluluklar da vurgulanmakta, onun insanları bu tür eylemlerden koruma yetkisinin olmadığı belirtilmektedir. Ayetin genel anlamı, insanın seçim özgürlüğü ile ilahi irade arasındaki dengeyi anlatmaya yöneliktir. Bu çerçevede, insanlar kendi seçimleriyle sorumlu tutulsa da, nihai iradenin Allah’a ait olduğu mesajı verilmektedir. Bu durum, Peygamber'in bir bekçi olarak gönderilmemesi ile de pekiştirilmektedir. Ayet, insanlar arasında seçim ve sorumluluk konularında bir denge oluşturarak, inananlar için bir rehberlik sunmaktadır.

Ayet, Arapça dil bilgisi açısından dikkat çekici unsurlar barındırmaktadır. İdgam ve med gibi tecvid kuralları, ayetin okunmasında önemli bir rol oynamaktadır. Aynı zamanda, kelimelerin kök yapıları, anlamlarının derinleşmesine katkıda bulunmaktadır.

Ayet içinde geçen kelimelerin Kur'an'daki geçiş sayıları, bu kelimelerin tevhid ve sorumluluk anlayışı açısından ne kadar önemli olduğunu göstermektedir. Özellikle 'şirk koşmak' terimi, Kur'an'da sıkça geçmesi nedeniyle, inançsal bir uyarıyı temsil ederken; 'vekâlet' ve 'koruyucu' kelimeleri, insanların sorumlulukları ve diğerleri üzerindeki etkileri bakımından sıkça yer bulmaktadır.