En'âm Sûresi 117. Ayet

En'âm Suresi, Mekke döneminde inmiş olan surelerden biridir ve genel olarak Tevhid, ahiret ve peygamberlik konularına yoğunlaşmaktadır. 117. ayet, Allah’ın insanları bilgilendirmesi ve doğru yola yönlendirmesi bağlamında önemli bir mesaj iletmektedir. Bu ayet, insanların doğru yola ulaşmaları için Allah’ın bilgisi ve hikmeti ile ilgili bir açıklama sunmaktadır. Ayet, Rabbin, yolundan sapanları ve doğru yolu bulanları bilmesi konusunu ele alarak, insanları uyarma ve onlara rehberlik etme işlevine vurgu yapar. Mekki dönemde inmiş olması, ayetin hitap ettiği kitle ve içerik açısından önemlidir, çünkü bu dönemde Tevhid inancı pekiştirilmekte ve insanlar, putperestlikten uzaklaşmaya davet edilmektedir. Bu bağlamda, ayet, insanlara yol gösterme ve hidayete erme konularında Allah’ın iradesinin belirleyici olduğunu belirtmektedir. O yüzden bu ayet, insanların seçimleri ve sonuçları ile ilgili derin bir bilgiye sahip olan Rabbin, doğru yolda olanları ve yoldan sapanları bilmesi mesajını taşır. En'âm Suresi'nin genel yapısının bir parçası olarak, bu ayet, bireylerin manevi yolculuklarında karşılaşabilecekleri zorluklara dair bir anlayış sunar ve aynı zamanda Allah’ın her şeyi kuşatan bilgeliğine dikkat çeker.

Ayetin tecvid kurallarında, 'يضل' kelimesinde 'idgam' kuralı uygulanmakta, 'يهدي' kelimesinde ise 'med' uygulanmaktadır.

Ayet içinde geçen önemli kelimeler Kur'an'da sıkça yer almaktadır. 'رب', Allah'ın kudretini ve rabliğini ifade eden bir terimdir, bu nedenle sıkça kullanılır. 'يضل' kelimesi, insanın doğru yoldan sapmasını anlatmak için önemli bir kelime olup, manevi bir uyanışı ve sorumluluğu vurgular. 'يهدي' ise, hidayete erme durumunu belirtmekte ve bu iki kelime arasında sıkı bir ilişki vardır; çünkü sapma ve hidayet kavramları insanın manevi yolculuğunda her zaman karşımıza çıkmaktadır.