En'âm Sûresi 12. Ayet
قُلْ
لِمَنْ
مَا
فِي
السَّمٰوَاتِ
وَالْاَرْضِۜ
قُلْ
لِلّٰهِۜ
كَتَبَ
عَلٰى
نَفْسِهِ
الرَّحْمَةَۜ
لَيَجْمَعَنَّكُمْ
اِلٰى
يَوْمِ
الْقِيٰمَةِ
لَا
رَيْبَ
ف۪يهِۜ
اَلَّذ۪ينَ
خَسِرُٓوا
اَنْفُسَهُمْ
فَهُمْ
لَا
يُؤْمِنُونَ
١٢
Kul limen mâ fî-ssemâvâti vel-ard(i)(s) kul li(A)llâh(i)(c) ketebe ‘alâ nefsihi-rrahme(te)(c) leyecme’annekum ilâ yevmi-lkiyâmeti lâ raybe fîh(i)(c) elleżîne ḣasirû enfusehum fehum lâ yu/minûn(e)
En'âm Suresi 12. Ayet Meâlleri
En'âm Suresi 12. Ayet Hakkında Genel Bilgiler
| Sure | En'âm |
| Sure Numarası | 6 |
| Ayet Numarası | 12 |
| Sure Türü | Mekki |
| Bulunduğu Cüz | 8 |
| Kur'an Sayfası | 151 |
| Toplam Harf Sayısı | 140 |
| Toplam Kelime Sayısı | 30 |
En'âm Suresi, İslam'ın ilk dönemlerinde Mekke'de indirilmiş olan bir suredir ve genel olarak Allah'ın varlığı, birliği, ahlaki değerler ve insanların sorumlulukları gibi temel konular üzerinde durur. Ayet 12, bu bağlamda göklerde ve yerde bulunanların Allah'a ait olduğunu vurgulamakta, O'nun rahmetinin büyüklüğünü ifade etmektedir. Ayette, kıyamet günü insanların bir araya toplanacağına dair bir hatırlatma bulunmaktadır. Bu durum, inananlar ile inanmayanlar arasındaki ayrımı netleştirmekte ve inançsızların kendi zararlarına yol açacak seçimlerini eleştirmektedir. Bu sure, inançsızların iman etmedikleri durumları tasvir ederken, aynı zamanda Allah'ın merhametini ve adaletini de belirtmektedir. Mekke dönemi içerisinde, bu ayet insanların Allah'a olan inancını güçlendirmek amacıyla indirilmiştir ve toplumda var olan inançsızlık durumuna bir cevap niteliği taşımaktadır. Bu surede, akıl yürütme ve sağduyuya dayalı bir yaklaşım öne çıkmakta; insanları düşünmeye ve sorgulamaya teşvik etmektedir. Kıyamet günü ifadesi ise, sonun kaçınılmaz olduğunu hatırlatarak, insanları sorumluluk almaya ve iyi bir yaşam sürmeye yönlendirmektedir.
En'âm Suresi 12. Ayet ile İlgili Dil Bilgisi Açıklamaları:
| Kelime | Temel Anlamı |
|---|---|
| مَن | Kim |
| الْمَلَائِكَةُ | Melekler |
| رَحْمَةٌ | Rahmet |
| يَوْمَ | Gün |
| كَنَّا | Oldu |
Ayetin okunuşunda dikkat edilmesi gereken tecvid kuralları arasında, 'idgam' (harflerin birbiri içine geçmesi) ve 'med' (uzatma) gibi durumlar bulunmaktadır. Özellikle 'rahmet' kelimesindeki 'ra' harfi, kendisinden sonra gelen 'h' harfiyle birleştiğinde 'idgam' kurallarına uygun bir şekilde okunmalıdır.
En'âm Suresi 12. Ayet ile İlgili İstatistiksel Bilgiler ve Görselleştirme:
| Kelime | Temel Anlamı | Kur'an'daki Toplam Geçiş Sayısı |
|---|---|---|
| رَحْمَةٌ | Rahmet | 100 |
| يَوْمَ | Gün | 200 |
| كُنْتَ | Oldun | 50 |
Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an'da sıkça kullanılan kelimeler arasında yer almaktadır. 'Rahmet' kelimesi, Allah'ın merhametini ifade etmekte ve sıkça kullanılarak, O'nun iyilik ve bağışlayıcılığını pekiştirmektedir. 'Gün' kelimesi ise kıyamet gününü belirtirken, insana varoluşunun sonunu hatırlatmaktadır. 'Oldun' kelimesi de geçmişi ve insanların eylemlerinin sonuçlarını anımsatmak amacıyla sıkça kullanılmaktadır. Bu kelimeler, inanç temelli bir yaşam sürmenin önemini vurgulamakta ve insanlara derin düşünme fırsatı sunmaktadır.
يَوْمَ
200
رَحْمَةٌ
100
كُنْتَ
50
En'âm Suresi 12. Ayetin Meallerindeki Dilsel Farklılıklar:
| Meal Sahibi | Kullanılan İfade | Dilsel Tonu |
|---|---|---|
| Abdulbaki Gölpınarlı | Allah'ın; rahmet etmeyi gerekli kıldı özüne. | Açıklayıcı |
| Diyanet İşleri | O, merhamet etmeyi kendine gerekli kıldı. | Geleneksel |
| Elmalılı Hamdi Yazır | O, rahmet etmeyi kendi nefsine yazmıştır. | Edebi |
| Mehmet Okuyan | Merhamet etmeyi kendi zatına yazmış olan Allah’a aittir. | Modern |
| Ömer Nasuhi Bilmen | O kendi zâtı üzerine rahmeti yazmıştır. | Geleneksel |
| Süleyman Ateş | O, rahmet etmeyi kendi üstüne yazmıştır. | Açıklayıcı |
| Süleymaniye Vakfı | O, ikramı bol olmayı kendi üzerine yazmıştır. | Modern |
| Yaşar Nuri Öztürk | O Allah ki, rahmeti öz benliği üzerine yazmıştır. | Açıklayıcı |
Mealler arasında ortak kullanılan ifadeler arasında 'Allah'ın rahmeti', 'merhamet etmeyi gerekli kıldı' gibi ifadeler bulunmaktadır. Bu ifadeler, Allah'ın merhametinin ve bağışlayıcılığının önemine vurgu yapmaktadır. Her iki ifade de, Allah'ın merhametini bir nitelik olarak tanımlamakta ve bu merhametin insanlara nasıl yansıdığını göstermektedir. Farklı meallerde belirgin şekilde farklılaşan ifadeler ise, 'kendi zâtı üzerine rahmeti yazmıştır' ve 'merhamet etmeyi kendine gerekli kıldı' gibi kelimelerdir. Bu ifadeler, aynı anlamı taşımasına rağmen farklı üslup ve tonlamalarla ifade edilmiştir. Eş anlamlı olmalarına rağmen, kullandıkları dilsel tonlar ve üslup farklılıkları, meallerin farklı okuma deneyimleri sunmasını sağlamaktadır.
En'âm Sûresi 12. Ayet ile Bağlantılı Diğer Ayetler
En'âm Sûresi 12. ayet, Allah’ın evrendeki kullarının durumlarını ve onların kendilerine bir fayda sağlamaktan aciz olanları önemsememeleri gerektiği üzerinedir.
- En'âm Sûresi 36. Ayet: Bu ayet, inkar edenlerin ve Allah'a güvenmeden başka şeylere yönelenlerin, iradelerinde özgür olmadıklarını ve Allah’ın iradesi dışında hareket etmekte zorlandıklarını ifade eder. Bu da 12. ayetteki tema ile örtüşmektedir.
- En'âm Sûresi 38. Ayet: Bu ayette, her canlı varlığın Allah’a ait olduğu vurgulanmakta ve yalnızca O’na inanmanın gerekliliği ifade edilmektedir. 12. ayette bahsedilen kulların durumu ile birebir ilişkilidir.
- Teğabun Suresi 11. Ayet: Bu ayet, Allah'ın izni olmadan hiçbir şeyin gerçekleşmeyeceğini belirtmektedir. 12. ayette Allah’ın kullarının kaderine dair verdiği mesajla bu ayet aynı temaya hizmet eder.
En'âm Sûresi 12. ayet ve ilişkili ayetler, kulların yalnızca Allah'a güvenmeleri gerektiğine, O'nun iradesinin her şey üzerinde etkili olduğuna ve inkar edenlerin durumuna dikkat çekmektedir. Bu ayetler birlikte, insanın kendi çabasının ötesinde bir irade olduğunu anlamaya yönlendirir.
Okumak istediğin ayeti seç