الْاَنْعَامِ

En'âm Sûresi 124. Ayet

وَاِذَا

جَٓاءَتْهُمْ

اٰيَةٌ

قَالُوا

لَنْ

نُؤْمِنَ

حَتّٰى

نُؤْتٰى

مِثْلَ

مَٓا

اُو۫تِيَ

رُسُلُ

اللّٰهِۜ

اَللّٰهُ

اَعْلَمُ

حَيْثُ

يَجْعَلُ

رِسَالَتَهُۜ

سَيُص۪يبُ

الَّذ۪ينَ

اَجْرَمُوا

صَغَارٌ

عِنْدَ

اللّٰهِ

وَعَذَابٌ

شَد۪يدٌ

بِمَا

كَانُوا

يَمْكُرُونَ

١٢٤

Ve-iżâ câet-hum âyetun kâlû len nu/mine hattâ nu/tâ miśle mâ ûtiye rusulu(A)llâh(i)(m) (A)llâhu a’lemu hayśu yec’alu risâleteh(u)(k) seyusîbu-lleżîne ecramû saġârun ‘inda(A)llâhi ve’ażâbun şedîdun bimâ kânû yemkurûn(e)

Onlara bir âyet geldiği zaman, "Allah elçilerine verilenin bir benzeri bize de verilinceye kadar asla inanmayacağız" derler. Allah elçilik görevini kime vereceğini çok iyi bilir. Suç işleyenlere Allah katından bir aşağılık ve yapmakta oldukları hilekârlık sebebiyle çetin bir azap erişecektir.