En'âm Sûresi 147. Ayet

En'âm Suresi, Mekke döneminde inmiştir ve genel olarak tevhid, peygamberlik, ahiret gibi temel İslami ilkeleri vurgulayan bir içerik taşır. Bu surede, Allah'ın birliği, kullarına olan rahmeti ve azabı gibi konular üzerinde durulmaktadır. Ayet 147, toplumsal bir eleştiri ve Allah'ın merhameti ile azabının nasıl bir dengede olduğu hakkında önemli mesajlar içermektedir. Bu bağlamda, ayet, müslümanların inançlarını ve toplumda karşılaştıkları zorlukları ifade etmek açısından bir anlam taşır. Ayette, eğer bir topluluk peygamberi yalanlarsa, bu durumda onlara Allah’ın merhametinin geniş olduğu ancak azabının suçlulardan geri çevrilmeyeceği mesajı verilmektedir. İslam tarihinde, peygamberlerin belirtilen zorluklarla karşılaştığı ve bu tür ayetlerin bu durumu açıklamak amacıyla indirildiği bilinmektedir. Dolayısıyla, ayet, Allah'ın rahmetinin sınırsız olduğunu belirtmekle birlikte, ahlaki sorumluluk ve buna bağlı olarak gelecek olan sonuçlara da dikkat çekmektedir.

Ayetteki 'ر' harfi, med harfi olarak kullanılmıştır. Ayrıca, 'يُكَذِّبُونَ' kelimesinde idgam durumu vardır.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça tekrar edilen temalarla bağlantılıdır. 'Rab' kelimesi, Allah'ın büyüklüğünü ve otoritesini vurgulamakta; 'rahmet' kelimesi ise Allah'ın merhametini ifade etmekte kullanılmaktadır. 'Azap' kelimesi, günahların sonuçlarını hatırlatmak amacıyla sıkça yer almakta, 'suçlu' kelimesi de bu bağlamda önemli bir yer tutmaktadır. 'Yalanlamak' ise, peygamberlerin karşılaştığı en büyük zorluklar arasında yer almakta ve bu kelimenin tekrar kullanılması, inananların sabır ve direniş içinde olmalarını teşvik etmektedir.