En'âm Sûresi 62. Ayet

En'âm Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, genel hatlarıyla tevhid, ahiret, peygamberlik ve ilahi hikmet gibi temaları işlemektedir. Bu sure, müşriklerin inançsızlıklarına karşı bir uyarı niteliği taşır ve Allah'ın varlığı, birliği ve hükümranlığı üzerinde durur. Ayet 62, bu bağlamda, insanların yaratılış ve varoluş amacına dair uyarılarda bulunmakta ve onların gerçek sahibine, yani Allah’a döneceklerini vurgulamaktadır. Ayetin geçtiği bağlamda, insanın yeryüzündeki geçici hayatı ve sonrasında Allah'a dönüşü, ahiret hayatının gerçeğini ortaya koymaktadır. Bu suredeki diğer ayetler gibi, bu ayet de insanları Allah’a yönelmeye ve O’na teslim olmaya çağırır. Ayrıca, hükmün yalnızca Allah’a ait olduğu ve O’nun hesap görenlerin en hızlısı olduğu vurgusu, insanlara O’nun kudretini hatırlatmakta ve ahiret gününde herkesin yaptıklarıyla ilgili hesap vereceğinin altını çizmektedir. Mekke’de inen bu ayet, inkarcıların ve müşriklerin yanlış inançlarını düzeltmeyi amaçlamakta, Allah’a karşı sorumluluk bilincini pekiştirmektedir.

Ayetin dil bilgisi açısından, "حُكْمٌ" kelimesi, cümlede 'hüküm' anlamında kullanılarak otorite ve yetki vurgusu yapmaktadır. "مَوْلَىً" kelimesi ise, gerçek sahip ve dost anlamına gelerek, insanların aidiyetlerini belirten bir terimdir. "حَسَابٌ" kelimesi ise hesap verme ve sorgulama ile ilgili olup, insanların ahiret kaygısını ifade eder. Ayetteki kelimelerin telaffuzu sırasında, med ve idgam kuralları gibi tecvid kurallarına dikkat edilmesi gerekmektedir.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an genelinde sıkça kullanılan kavramlardır. "حُكْمٌ" (hüküm) kelimesi, ilahi otorite ve yargıyı temsil ettiğinden, çok sık geçmektedir. "مَوْلَىً" (mevlâ) kelimesi, Allah'a olan bağlılık ve dostluğu ifade ettiğinden, inanç bağlamında önemli bir yere sahiptir. "حَسَابٌ" (hesap) ise, ahiret inancıyla ilgili olduğu için, insanlara ahiret kaygısını hatırlatmak amacıyla sıkça yer almaktadır. Bu kelimeler, inanç sisteminin temel unsurlarını oluşturmaktadır.